ബാക്കി ...!!!
ഇനി ...?
നാക്കില്ല,
വാക്കില്ല
കാഴ്ചയും
കേള്‍വിയും ..!
ബാക്കിയില്ല,
സ്പര്‍ശനത്തിന്
ശേഷിക്കുന്ന
ശരീരവും ...!
അവശേഷിക്കുന്നത്
അവര്‍ മാത്രം
എന്നെ
കൊന്നു തിന്നിട്ടും
കൊതിയടങ്ങാത്ത
എന്റെ കൊലയാളികള്‍ ...!!!
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
Saturday, December 29, 2012
ജീവന്‍ വെച്ചുള്ള ..കളികള്‍ ...!!!
ജീവന്‍ വെച്ചുള്ള ..കളികള്‍ ...!!!
പ്രോടോകോള്‍ പ്രകാരം ആ മുന്‍ വിദേശ രാഷ്ട്ര തലവനെ സ്വീകരിക്കേണ്ടത് ഞാന്‍ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞത് തന്നെ അവസാനത്തെ നിമിഷത്തിലായിരുന്നു . അതിനായി നിയോഗിക്കപ്പെട്ട രാജ പ്രതിനിധിക്ക് മറ്റൊരു ആവശ്യവുമായി അപ്പോള്‍ അവിടെ എത്താന്‍ പറ്റാതെ വന്നപ്പോള്‍ അടുത്ത ആള്‍ എന്ന നിലയില്‍ അത് എന്റെ തലയില്‍ വന്നു. ഉത്തരവാദിത്വങ്ങള്‍ ഏറ്റെടുക്കാന്‍ എനിക്ക് മടിയില്ലെങ്കിലും ഇത്തരം വലിയ കാര്യങ്ങള്‍ വരുമ്പോള്‍ നമ്മള്‍ നന്നായി ഒരുങ്ങിയിരിക്കണം എന്നത് എന്റെ ശീലമാണ്.
എന്തായാലും പെട്ടെന്നുള്ള ആവശ്യങ്ങള്‍ക്ക് പെട്ടെന്ന് നടപടികള്‍ എടുക്കുക എന്നതും നമ്മുടെ ഉതരവദിത്വമാകവെ ഞാന്‍ വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വാഹനവും ഡ്രൈവറെയും കൂട്ടി തയ്യാറായി ഇറങ്ങി . വിമാനതാവളതിലേക്ക് അവിടുന്ന് ഏകദേശം ഒരു മണിക്കൂറിലേറെ യാത്രയുണ്ട്. പോകേണ്ടത് ഒരു തിരക്കേറിയ നഗരത്തിലൂടെയും. സമയത്തിന് എത്തുമോ എന്നത് മുതല്‍ വെവലാതികളോടെ എങ്കിലും വേണ്ട ഒരുക്കങ്ങളെല്ലാം ചെയ്ത് പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഇറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങവെയാണ് ഓഫീസിലെ മറ്റൊരു മുതിര്‍ന്ന ആള്‍ വന്നു ഒരു സഹായം അഭ്യര്‍ത്തിച്ചത് .
അദ്ധേഹത്തെ കാണാന്‍ വന്ന ഒരു സന്ദര്‍ശകനെ പോകും വഴിയുള്ള ഒരു ആശുപത്രിയില്‍ ഒന്നിറക്കി കൊടുക്കണം. കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ ചെറിയ കാര്യമെങ്കിലും ആ തിരക്കിനിടയില്‍ അതൊരു ദുഷ്കരമായ പ്രവര്‍ത്തി തന്നെ എങ്കിലും ഞാന്‍ മറുത്തൊന്നും പറയാതെ മൂപരെയും കൂട്ടി യാത്ര തുടങ്ങി. വണ്ടി ഓടിക്കുന്നത് അന്നാട്ടുകാരനായ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനായതിനാല്‍ എനിക്കല്‍പ്പം ആത്മ വിശ്വാസം കൂടുതലായിരുന്നു. ആ പയ്യനാനെങ്കില്‍ കുറച്ചുകൂടി ഉത്തരവാദി ത്വതോടെ കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നവന്‍ കൂടി ആയതിനാല്‍ ആശ്വാസത്തോടെ ഞങ്ങള്‍ മുന്നോട്ടു പോകാന്‍ തുടങ്ങി.
കൂടെയുള്ള ആള്‍ പുറകിലെ സീറ്റില്‍ ചാരി കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപരിചിതനെങ്കിലും കൂടെ യാത്ര ചെയ്യുന്ന ആളെ ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കാന്‍ കഴിയാത്തതിനാല്‍ ഞങ്ങള്‍ അദ്ധേഹതോട് കുശലാന്വേഷണത്തിന് തയ്യാറെടുത്തു. ഒന്ന് പുറകിലേക്ക് ചരിഞ്ഞു സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ ഞാന്‍ കണ്ടത് അദ്ദേഹം നെഞ്ചില്‍ അമര്‍ത്തിപിടിച്ചു കിടന്നു കരയുന്നതാണ്. ആ കാഴ്ചകണ്ട എന്റെ നെഞ്ചു കത്തി. എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഞാന്‍ കൂടെയുള്ള അല്ലെ വിളിച്ചു കാണിച്ചു. വണ്ടി ഓടിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഇത് കണ്ട അയാളും ഒന്ന് ഞെട്ടി.
പിന്നെ ഒട്ടും ആലോചിക്കാതെ ഞങ്ങള്‍ വേഗത്തില്‍ അയാളെ ആശുപത്രിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. ആദ്യം അങ്ങോട്ട്‌ വിളിച്ചു പറഞ്ഞ് അടിയന്തിര സൌകര്യങ്ങള്‍ ഒരുക്കിപ്പിച്ചു. പിന്നെ പോലീസിലും ബന്ദപ്പെട്ട ഇടങ്ങളിലും വിവരം അറിയിച്ചു. എന്നിട്ട് ആശുപത്രിയിലേക്ക് വെച്ച് പിടിച്ചു. അവിടെ എതും വരെ ഞാന്‍ പുറകിലേക്ക് കടന്നിരുന്നു അയാളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു. ആശുപത്രിയിലെത്തി അദ്ധേഹത്തെ അവര്‍ക്ക് കൈമാറി കൂടെയുള്ള അന്നാട്ടുകാരനെ അവിടെ നിര്‍ത്തി ഞാന്‍ അപ്പോള്‍ തന്നെ എയര്‍പോര്‍ട്ട്‌ലേക്കും പുറപ്പെട്ടു.
സമയത്തിന് അവിടെയെത്തി വരുന്ന ആളെയും കൂട്ടി ഓഫീസില്‍ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോഴാണ് അറിയുന്നത് വയ്യാത്ത ആ ആളെ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ മനപ്പൂര്‍വ്വം എന്റെ വണ്ടിയില്‍ കയറ്റി വിട്ടതാണെന്ന് .....!!!
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
പ്രോടോകോള്‍ പ്രകാരം ആ മുന്‍ വിദേശ രാഷ്ട്ര തലവനെ സ്വീകരിക്കേണ്ടത് ഞാന്‍ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞത് തന്നെ അവസാനത്തെ നിമിഷത്തിലായിരുന്നു . അതിനായി നിയോഗിക്കപ്പെട്ട രാജ പ്രതിനിധിക്ക് മറ്റൊരു ആവശ്യവുമായി അപ്പോള്‍ അവിടെ എത്താന്‍ പറ്റാതെ വന്നപ്പോള്‍ അടുത്ത ആള്‍ എന്ന നിലയില്‍ അത് എന്റെ തലയില്‍ വന്നു. ഉത്തരവാദിത്വങ്ങള്‍ ഏറ്റെടുക്കാന്‍ എനിക്ക് മടിയില്ലെങ്കിലും ഇത്തരം വലിയ കാര്യങ്ങള്‍ വരുമ്പോള്‍ നമ്മള്‍ നന്നായി ഒരുങ്ങിയിരിക്കണം എന്നത് എന്റെ ശീലമാണ്.
എന്തായാലും പെട്ടെന്നുള്ള ആവശ്യങ്ങള്‍ക്ക് പെട്ടെന്ന് നടപടികള്‍ എടുക്കുക എന്നതും നമ്മുടെ ഉതരവദിത്വമാകവെ ഞാന്‍ വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വാഹനവും ഡ്രൈവറെയും കൂട്ടി തയ്യാറായി ഇറങ്ങി . വിമാനതാവളതിലേക്ക് അവിടുന്ന് ഏകദേശം ഒരു മണിക്കൂറിലേറെ യാത്രയുണ്ട്. പോകേണ്ടത് ഒരു തിരക്കേറിയ നഗരത്തിലൂടെയും. സമയത്തിന് എത്തുമോ എന്നത് മുതല്‍ വെവലാതികളോടെ എങ്കിലും വേണ്ട ഒരുക്കങ്ങളെല്ലാം ചെയ്ത് പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഇറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങവെയാണ് ഓഫീസിലെ മറ്റൊരു മുതിര്‍ന്ന ആള്‍ വന്നു ഒരു സഹായം അഭ്യര്‍ത്തിച്ചത് .
അദ്ധേഹത്തെ കാണാന്‍ വന്ന ഒരു സന്ദര്‍ശകനെ പോകും വഴിയുള്ള ഒരു ആശുപത്രിയില്‍ ഒന്നിറക്കി കൊടുക്കണം. കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ ചെറിയ കാര്യമെങ്കിലും ആ തിരക്കിനിടയില്‍ അതൊരു ദുഷ്കരമായ പ്രവര്‍ത്തി തന്നെ എങ്കിലും ഞാന്‍ മറുത്തൊന്നും പറയാതെ മൂപരെയും കൂട്ടി യാത്ര തുടങ്ങി. വണ്ടി ഓടിക്കുന്നത് അന്നാട്ടുകാരനായ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനായതിനാല്‍ എനിക്കല്‍പ്പം ആത്മ വിശ്വാസം കൂടുതലായിരുന്നു. ആ പയ്യനാനെങ്കില്‍ കുറച്ചുകൂടി ഉത്തരവാദി ത്വതോടെ കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നവന്‍ കൂടി ആയതിനാല്‍ ആശ്വാസത്തോടെ ഞങ്ങള്‍ മുന്നോട്ടു പോകാന്‍ തുടങ്ങി.
കൂടെയുള്ള ആള്‍ പുറകിലെ സീറ്റില്‍ ചാരി കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപരിചിതനെങ്കിലും കൂടെ യാത്ര ചെയ്യുന്ന ആളെ ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കാന്‍ കഴിയാത്തതിനാല്‍ ഞങ്ങള്‍ അദ്ധേഹതോട് കുശലാന്വേഷണത്തിന് തയ്യാറെടുത്തു. ഒന്ന് പുറകിലേക്ക് ചരിഞ്ഞു സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ ഞാന്‍ കണ്ടത് അദ്ദേഹം നെഞ്ചില്‍ അമര്‍ത്തിപിടിച്ചു കിടന്നു കരയുന്നതാണ്. ആ കാഴ്ചകണ്ട എന്റെ നെഞ്ചു കത്തി. എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഞാന്‍ കൂടെയുള്ള അല്ലെ വിളിച്ചു കാണിച്ചു. വണ്ടി ഓടിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഇത് കണ്ട അയാളും ഒന്ന് ഞെട്ടി.
പിന്നെ ഒട്ടും ആലോചിക്കാതെ ഞങ്ങള്‍ വേഗത്തില്‍ അയാളെ ആശുപത്രിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. ആദ്യം അങ്ങോട്ട്‌ വിളിച്ചു പറഞ്ഞ് അടിയന്തിര സൌകര്യങ്ങള്‍ ഒരുക്കിപ്പിച്ചു. പിന്നെ പോലീസിലും ബന്ദപ്പെട്ട ഇടങ്ങളിലും വിവരം അറിയിച്ചു. എന്നിട്ട് ആശുപത്രിയിലേക്ക് വെച്ച് പിടിച്ചു. അവിടെ എതും വരെ ഞാന്‍ പുറകിലേക്ക് കടന്നിരുന്നു അയാളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു. ആശുപത്രിയിലെത്തി അദ്ധേഹത്തെ അവര്‍ക്ക് കൈമാറി കൂടെയുള്ള അന്നാട്ടുകാരനെ അവിടെ നിര്‍ത്തി ഞാന്‍ അപ്പോള്‍ തന്നെ എയര്‍പോര്‍ട്ട്‌ലേക്കും പുറപ്പെട്ടു.
സമയത്തിന് അവിടെയെത്തി വരുന്ന ആളെയും കൂട്ടി ഓഫീസില്‍ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോഴാണ് അറിയുന്നത് വയ്യാത്ത ആ ആളെ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ മനപ്പൂര്‍വ്വം എന്റെ വണ്ടിയില്‍ കയറ്റി വിട്ടതാണെന്ന് .....!!!
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
Monday, December 24, 2012
മരം ...!!!
മരം ...!!!
മണ്ണും കടന്ന്
മല ...!
മലക്ക് മേലെ
മരം ...!
മരത്തിനും മേലെ
ചില്ലകള്‍ ...!
ചില്ലകള്‍ക്കും മേലെ
ഇലകള്‍ ...!
ഇലകള്‍ക്ക് മേലെ
പൂക്കളും കായ്കളും ...!
പൂക്കള്‍ക്ക് മേലെ ...???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
മണ്ണും കടന്ന്
മല ...!
മലക്ക് മേലെ
മരം ...!
മരത്തിനും മേലെ
ചില്ലകള്‍ ...!
ചില്ലകള്‍ക്കും മേലെ
ഇലകള്‍ ...!
ഇലകള്‍ക്ക് മേലെ
പൂക്കളും കായ്കളും ...!
പൂക്കള്‍ക്ക് മേലെ ...???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
Sunday, December 23, 2012
ജോലി ....!!!
ജോലി ....!!!
അയാള്‍ക്ക്
ഒരു ജോലിയും
ഇല്ലെന്നും
വെറുതെ ഇരുന്ന്‌
തിന്നുകയാണെന്നും
ഞാന്‍ പറയുമ്പോള്‍
എനിക്കെന്താണ്
ജോലി ....???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
അയാള്‍ക്ക്
ഒരു ജോലിയും
ഇല്ലെന്നും
വെറുതെ ഇരുന്ന്‌
തിന്നുകയാണെന്നും
ഞാന്‍ പറയുമ്പോള്‍
എനിക്കെന്താണ്
ജോലി ....???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
Tuesday, December 18, 2012
മഴ ...!!!
മഴ ...!!!
മഴ തീര്‍ച്ച യായും ഒരു സ്വകാര്യത കൂടിയാണ് ...! ഓരോരുത്തര്‍ക്കും മഴ ഓരോ അനുഭവമാകുംപോള്‍ ഓരോരുത്തരും അതിനെ കാണുന്നതും വ്യത്യസ്തമായി തന്നെ. ചിലര്‍ക്ക് അതൊരു ആവേശമാകുമ്പോള്‍ ചിലര്‍ക്കത് ആരവങ്ങളും ആകും. ചിലര്‍ തന്റെ കണ്ണീര്‍ കഴുകി കളയാന്‍ മഴ തുള്ളികള്‍ ഉപയോഗിക്കുമ്പോള്‍ മറ്റു ചിലര്‍ അതില്‍ ദാഹം തീര്‍ക്കുന്നു , അല്ലെങ്കില്‍ ജീവന്‍ നില നിര്ത്തുന്നു ...!
ഈ ഭൂമിയില്‍ നമുക്ക് ആസ്വദിക്കാവുന്ന ഏറ്റവും മനോഹരമായ മഴ പകല്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ ആഴക്കടലില്‍ പെയ്യുന്ന പെരു മഴയാണ്. താഴെയും മേലെയും, ചുറ്റിലും മഴ മാത്രം ....! നിറഞ്ഞു പെയ്യുന്ന പെരും മഴ ...! പിന്നെ മനോഹരം, മരുഭൂമിയിലെ മഴയും ...! കണ്ണെത്ത ദൂരത്തോളം പരന്നു കിടക്കുന്ന മരുഭൂയിലേക്ക് എത്ര തകര്‍ത്തു പെയ്താലും വീഴുന്ന മുഴുവന്‍ മഴ തുള്ളികളെയും തന്നിലേക്ക് ആവാഹിക്കുന്ന ആ സ്വഭാവം ...! ഇനി, മറ്റൊരിഷ്ട്ടം, രാത്രിയിലെ മഴ ...! ചെവിയില്‍ സ്വകാര്യം പറയാന്‍ എന്ന വണ്ണം, പതിയെ എതുന്ന കുഞ്ഞിളം തെന്നലിനെ പോലെ ,എന്നും കുളിരായി മനസ്സിലേക്ക് ആഴത്തില്‍ പെയ്തിറങ്ങുംപോള്‍, ആ മഴയില്‍ നമുക്കീ ലോകം തന്നെ മറക്കാം ....!
ഒരുങ്ങിയിറങ്ങി യാത്രയുടെ പകുതിയാകുമ്പോള്‍ അപ്രതീക്ഷിതമായി പെയ്തിറങ്ങുന്ന പകല്‍ മഴ വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത യാകുംപോള്‍ ചുട്ടു പഴുത്ത വേനലിലെ മശ ആശ്വാസവും ജീവനുമാകുന്നു. ശുഭാരംബതില്‍ പെയ്യുന്ന നനുത്ത മഴ ആശീര്‍വാതമാകുംപോള്‍, സായം സന്ധ്യയിലെ കറുത്ത മഴ , വിടവാങ്ങലാകുന്നു ...! രാത്രിയില്‍ കറുത്ത ഇരുട്ടില്‍ തകര്‍ത്തു പെയ്യുന്ന മഹാ മാറി മരണത്തിന്റെ കാലോച്ചയാകുംപോള്‍, കാലൊച്ചയില്ലാതെ കടന്നെത്തുന്ന കാമുകന്‍ പോലെയാകുന്നു പുലരിയിലെ മഴ. സ്വയം തീര്‍ന്നാലും പിന്നെയും പെയ്യാന്‍ ബാക്കി വെച്ച് കാടിന് മുകളില്‍ ആര്‍ത്തലച്ചു പെയ്യുന്ന മഴ ജീവനും ജീവിതവും നിലനിര്‍ത്തുന്നതും ആകുന്നു ....!
പിന്നെയും ബാക്കിയാകുന്നത് ഇനിയും പറയാന്‍ തീരാത്ത മഴ തന്നെ. ഓരോ മഴയും ഓരോ അനുഭവമാകുംപോള്‍ ഓരോ മഴയും പുതുമയുമായി എത്തുമ്പോള്‍ എന്നേക്കും കാത്തിരിക്കാന്‍, ആസ്വദിക്കാന്‍, ഓരോ മഴയും ....!
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍..
മഴ തീര്‍ച്ച യായും ഒരു സ്വകാര്യത കൂടിയാണ് ...! ഓരോരുത്തര്‍ക്കും മഴ ഓരോ അനുഭവമാകുംപോള്‍ ഓരോരുത്തരും അതിനെ കാണുന്നതും വ്യത്യസ്തമായി തന്നെ. ചിലര്‍ക്ക് അതൊരു ആവേശമാകുമ്പോള്‍ ചിലര്‍ക്കത് ആരവങ്ങളും ആകും. ചിലര്‍ തന്റെ കണ്ണീര്‍ കഴുകി കളയാന്‍ മഴ തുള്ളികള്‍ ഉപയോഗിക്കുമ്പോള്‍ മറ്റു ചിലര്‍ അതില്‍ ദാഹം തീര്‍ക്കുന്നു , അല്ലെങ്കില്‍ ജീവന്‍ നില നിര്ത്തുന്നു ...!
ഈ ഭൂമിയില്‍ നമുക്ക് ആസ്വദിക്കാവുന്ന ഏറ്റവും മനോഹരമായ മഴ പകല്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ ആഴക്കടലില്‍ പെയ്യുന്ന പെരു മഴയാണ്. താഴെയും മേലെയും, ചുറ്റിലും മഴ മാത്രം ....! നിറഞ്ഞു പെയ്യുന്ന പെരും മഴ ...! പിന്നെ മനോഹരം, മരുഭൂമിയിലെ മഴയും ...! കണ്ണെത്ത ദൂരത്തോളം പരന്നു കിടക്കുന്ന മരുഭൂയിലേക്ക് എത്ര തകര്‍ത്തു പെയ്താലും വീഴുന്ന മുഴുവന്‍ മഴ തുള്ളികളെയും തന്നിലേക്ക് ആവാഹിക്കുന്ന ആ സ്വഭാവം ...! ഇനി, മറ്റൊരിഷ്ട്ടം, രാത്രിയിലെ മഴ ...! ചെവിയില്‍ സ്വകാര്യം പറയാന്‍ എന്ന വണ്ണം, പതിയെ എതുന്ന കുഞ്ഞിളം തെന്നലിനെ പോലെ ,എന്നും കുളിരായി മനസ്സിലേക്ക് ആഴത്തില്‍ പെയ്തിറങ്ങുംപോള്‍, ആ മഴയില്‍ നമുക്കീ ലോകം തന്നെ മറക്കാം ....!
ഒരുങ്ങിയിറങ്ങി യാത്രയുടെ പകുതിയാകുമ്പോള്‍ അപ്രതീക്ഷിതമായി പെയ്തിറങ്ങുന്ന പകല്‍ മഴ വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത യാകുംപോള്‍ ചുട്ടു പഴുത്ത വേനലിലെ മശ ആശ്വാസവും ജീവനുമാകുന്നു. ശുഭാരംബതില്‍ പെയ്യുന്ന നനുത്ത മഴ ആശീര്‍വാതമാകുംപോള്‍, സായം സന്ധ്യയിലെ കറുത്ത മഴ , വിടവാങ്ങലാകുന്നു ...! രാത്രിയില്‍ കറുത്ത ഇരുട്ടില്‍ തകര്‍ത്തു പെയ്യുന്ന മഹാ മാറി മരണത്തിന്റെ കാലോച്ചയാകുംപോള്‍, കാലൊച്ചയില്ലാതെ കടന്നെത്തുന്ന കാമുകന്‍ പോലെയാകുന്നു പുലരിയിലെ മഴ. സ്വയം തീര്‍ന്നാലും പിന്നെയും പെയ്യാന്‍ ബാക്കി വെച്ച് കാടിന് മുകളില്‍ ആര്‍ത്തലച്ചു പെയ്യുന്ന മഴ ജീവനും ജീവിതവും നിലനിര്‍ത്തുന്നതും ആകുന്നു ....!
പിന്നെയും ബാക്കിയാകുന്നത് ഇനിയും പറയാന്‍ തീരാത്ത മഴ തന്നെ. ഓരോ മഴയും ഓരോ അനുഭവമാകുംപോള്‍ ഓരോ മഴയും പുതുമയുമായി എത്തുമ്പോള്‍ എന്നേക്കും കാത്തിരിക്കാന്‍, ആസ്വദിക്കാന്‍, ഓരോ മഴയും ....!
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍..
Saturday, December 15, 2012
കുഞ്ഞേ, നിനക്ക് വേണ്ടി ...!!!
കുഞ്ഞേ, നിനക്ക് വേണ്ടി ...!!!
എന്റെ മോള്‍ക്ക്‌ ഭക്ഷണം കഴിക്കുക എന്നത് ഏറ്റവും വിഷമം പിടിച്ച കാര്യമാണ്. ഒരു പക്ഷെ ഈ ലോകത്തില്‍ ആരുടെയെങ്കിലും ക്ഷമ പരീക്ഷിക്കാനുള്ള ഏറ്റവും എളുപ്പമുള്ള ഒരു മാര്‍ഘമാണ് എന്റെ മോള്‍ക്ക്‌ ഭക്ഷണം കൊടുക്കല്‍. എന്നും വേണമെങ്കില്‍ പറയാം. എത്ര നേരം വേണമെങ്കിലും അവള്‍ വായില്‍ ഭക്ഷണം വെച്ചിരുന്നോളും . അതും വായില്‍ വെച്ച്, സംസാരിക്കുകയും മറ്റു പണികള്‍ വളരെ സാധാരണമായി തന്നെ ചെയ്യുകയും ചെയ്യും അവള്‍.. .. എല്ലാ ദിവസവും അവള്‍ക്കു ഭക്ഷണം കൊടുക്കുന്ന സമയത്ത് ഞാന്‍ മാറി ഇരിക്കാറാണ് പതിവ് അല്ലെങ്കില്‍ എനിക്കും ദേഷ്യം വരും. പിന്നെ അടിയായി ചീത്ത പറച്ചിലായി ബഹളമായി . അതൊക്കെ ഒഴിവാക്കുന്നതാണ് എന്റെയും അവളുടെയും ആരോഗ്യത്തിനു നല്ലത് എന്ന് വെച്ചാണ് ഞാന്‍ ഒഴിയാറുള്ളത്‌ .
പുതിയ സ്കൂളില്‍ അവള്‍ പോകാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ എന്റെ ഭാര്യയുടെ ഏറ്റവും വലിയ തലവേദനയും ഇവളുടെ ഭക്ഷണ കാര്യം തന്നെ ആയിരുന്നു. അല്ലെങ്കിലെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാതെ എല്ലും തോലുമായ മോള്‍ ഇനി പുതിയ സാഹചര്യത്തില്‍ അപരിചിതമായ ചുറ്റുപാടില്‍ എങ്ങിനെ തുടങ്ങും എന്നത് വല്ലാത്ത തലവേദനയായി. ആദ്യത്തെ ഒരു ആഴ്ച പതിവുപോലെ തന്നെയാണ് പക്ഷെ കടന്നു പോയതും. കൊടുത്തു വിടുന്ന ഭക്ഷണം അതുപോലെ തിരിച്ചു കൊണ്ട് വാരല്‍. വന്നാലും ഭക്ഷണം കഴിക്കാതിരിക്കല്‍. അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ...
പിറ്റേ ആഴ്ച മുതല്‍ പെട്ടെന്നാണ് അവള്‍ കൊണ്ട് പോകുന്ന ഭക്ഷണം മുഴുവന്‍ കഴിച്ചുകൊണ്ട് വരാന്‍ തുടങ്ങിയത്. ആദ്യത്തെ ദിവസം ഞങ്ങള്‍ അത് ശ്രധിചില്ലെങ്കിലും രണ്ടാം ദിവസം മുതല്‍ അത് കണ്ടപ്പോള്‍ എന്റെ ഭാര്യയുടെ സന്തോഷത്തിനു അതിരുകള്‍ ഇല്ലാതെയായി. അതിനേക്കാള്‍ ഞങ്ങളെ അതിശയിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്ത ദിവസം മുതല്‍ അവള്‍ കൂടുതല്‍ ഭക്ഷണം ആവശ്യപ്പെടാന്‍ തുടങ്ങി. അതും പോരാത്തതിന് വീട്ടില്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന പ്രത്യേക ഭക്ഷണ പദാര്‍ഥങ്ങള്‍ ഒക്കെ ഒരു ഓഹരി അവള്‍ സ്കൂളിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകാനും തുടങ്ങി.
എന്തായാലും ഇത് വല്ല ബാധയും കയറിയതാണ് എന്റെ മോളുടെ ദേഹത്ത് എന്ന് തന്നെ ഞങ്ങള്‍ തീരുമാനിച്ചുറച്ചു. ഇത് അങ്ങിനെ വിട്ടാല്‍ പറ്റില്ലല്ലോ. സത്യം അറിയാന്‍ അടുത്ത ദിവസം അവളുടെ സ്കൂളില്‍ പോകാനും ഞങ്ങള്‍ തീരുമാനിച്ചു. അത് അവളോട്‌ അവളോട്‌ പറയുകയും ചെയ്തു. ഞങ്ങള്‍ അവളുടെ ഭക്ഷണത്തിലെ രഹസ്യം അറിയാന്‍ സ്കൂളില്‍ ചെല്ലുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞത് മുതല്‍ അവള്‍ അസ്വസ്തയാകാന്‍ തുടങ്ങി.
കുറച്ചു സമയം അവിടെയും ഇവിടെയും ഒക്കെ കറങ്ങിയശേഷം അവള്‍ അവളുടെ ഏട്ടനേയും കൂട്ടുപിടിച്ച് മെല്ലെ എന്നെ അടുത്ത് വിളിച്ചു. എല്ലാ രഹസ്യങ്ങളും കുട്ടികള്‍ രണ്ടു പേരും പറയാറുള്ളത് എന്നോടായിരുന്നു. അവള്‍ എന്നെയും കൊണ്ട് അകത്തു പോയി മെല്ലെ പറയാന്‍ തുടങ്ങി. അവളുടെ ക്ലാസ്സില്‍ ഒരു കുട്ടിയുണ്ടെന്നും ആ കുട്ടിക്കാണ് അവള്‍ ഭക്ഷണമെല്ലാം കൊടുക്കുന്നതെന്നും. ആ കുട്ടിക്ക് സ്വന്തം അമ്മയില്ലെന്നും, അവളുടെ രണ്ടാനമ്മയാണ്‌ അവളെ ഇപ്പോള്‍ നോക്കുന്നതെന്നും അവള്‍ പറഞ്ഞു.
ആ അമ്മ അവളോട്‌ ചയ്യുന്ന ക്രൂരതകള്‍ പറഞ്ഞു എന്റെ മോള്‍ കരയാന്‍ തുടങ്ങി. അച്ഛനു മാത്രമേ അവളോട്‌ സ്നേഹമുള്ളൂ എന്നും തരം കിട്ടുമ്പോഴെല്ലാം അമ്മ അവളെ ഉപദ്രവിക്കുംന്നും അവള്‍ പറഞ്ഞു. വീട്ടില്‍ നല്ല ഭക്ഷണം കൊടുക്കുകയും സ്കൂളില്‍ കൊണ്ട് വരാന്‍ കഴിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത പഴകിയ ഭക്ഷണം കൊടുത്തു വിടുകയും ചെയ്യും. വീട്ടിലെത്തിയാല്‍ ഒന്നും പഠിക്കാന്‍ സമ്മതിക്കില്ല എപ്പോഴും കളിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു വിടും. പഠിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഉപദ്രവികും. ചെവിയില്‍ കൈവിരലിട്ടു തിരുക്കി തിരുക്കി ആ കുട്ടിക്ക് ഒരു ചെവി കേള്‍ക്കാന്‍ പറ്റാത്ത വിധം ആക്കി., വയറ്റില്‍ പോക്കിളിനുള്ളില്‍ വിരലിട്ടു തിരുക്കി തിരുക്കി കുട്ടിക്ക് ഇപ്പോള്‍ മൂത്രമൊഴിക്കുംപോള്‍ വേദനയാണ് എപ്പോഴും.
വീട്ടില്‍ ആരും ഇല്ലാത്തപ്പോള്‍ കുട്ടിയെ തനിച്ചു അകത്തു വെളിച്ചം ഇല്ലാതെ അടച്ചിട്ടു പേടിപ്പിക്കും. രാത്രി കിടന്നുറങ്ങുമ്പോള്‍ ഉറക്കത്തില്‍ നിന്ന് പേടിപ്പിച്ചു എഴുന്നെല്പ്പിക്കും. എന്നിട്ട് പേടിച്ചു വിറച്ചു കരയുന്ന ആ കുട്ടിയെ തനിച്ചു കിടത്തും. പുറത്തേക്കു ഒപ്പം പോകാന്‍ ഒരുക്കി കഴിഞ്ഞാല്‍ അവളുടെ വസ്ത്രത്തില്‍ അഴുക്കാക്കി അവളെ ഒഴിവാക്കാന്‍ നോക്കും ആ അമ്മ എപ്പോഴും. അസുഖം ആയാല്‍ പോലും അച്ഛന്റെ കൂടെ കിടക്കാനോ സമയത്തിന് മരുന്നോ ഭക്ഷണമോ കൊടുക്കാനോ ആ അമ്മ തയ്യാറാകില്ല. അച്ഛന് ആ കുട്ടിയോട് സ്നേഹമുള്ളതിനാലും ആ കുട്ടിയെ ഉപദ്രവ്ക്കുന്നത് കണ്ടാല്‍ അമ്മയെ ചീത്ത പറയുന്നതിനാലും ആ അമ്മ ചെയ്യുന്ന കുറുക്കു വഴികള്‍ കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഞെട്ടി പോയി. സ്വന്തമായി ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ കഴിവുപോലും ഇല്ലാത്ത ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനോട് ഇങ്ങിനെയൊക്കെ ക്രൂരതകള്‍ കാണിക്കാന്‍ എങ്ങിനെ മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീകള്‍ക്ക് കഴിയുന്നു....!
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
എന്റെ മോള്‍ക്ക്‌ ഭക്ഷണം കഴിക്കുക എന്നത് ഏറ്റവും വിഷമം പിടിച്ച കാര്യമാണ്. ഒരു പക്ഷെ ഈ ലോകത്തില്‍ ആരുടെയെങ്കിലും ക്ഷമ പരീക്ഷിക്കാനുള്ള ഏറ്റവും എളുപ്പമുള്ള ഒരു മാര്‍ഘമാണ് എന്റെ മോള്‍ക്ക്‌ ഭക്ഷണം കൊടുക്കല്‍. എന്നും വേണമെങ്കില്‍ പറയാം. എത്ര നേരം വേണമെങ്കിലും അവള്‍ വായില്‍ ഭക്ഷണം വെച്ചിരുന്നോളും . അതും വായില്‍ വെച്ച്, സംസാരിക്കുകയും മറ്റു പണികള്‍ വളരെ സാധാരണമായി തന്നെ ചെയ്യുകയും ചെയ്യും അവള്‍.. .. എല്ലാ ദിവസവും അവള്‍ക്കു ഭക്ഷണം കൊടുക്കുന്ന സമയത്ത് ഞാന്‍ മാറി ഇരിക്കാറാണ് പതിവ് അല്ലെങ്കില്‍ എനിക്കും ദേഷ്യം വരും. പിന്നെ അടിയായി ചീത്ത പറച്ചിലായി ബഹളമായി . അതൊക്കെ ഒഴിവാക്കുന്നതാണ് എന്റെയും അവളുടെയും ആരോഗ്യത്തിനു നല്ലത് എന്ന് വെച്ചാണ് ഞാന്‍ ഒഴിയാറുള്ളത്‌ .
പുതിയ സ്കൂളില്‍ അവള്‍ പോകാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ എന്റെ ഭാര്യയുടെ ഏറ്റവും വലിയ തലവേദനയും ഇവളുടെ ഭക്ഷണ കാര്യം തന്നെ ആയിരുന്നു. അല്ലെങ്കിലെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാതെ എല്ലും തോലുമായ മോള്‍ ഇനി പുതിയ സാഹചര്യത്തില്‍ അപരിചിതമായ ചുറ്റുപാടില്‍ എങ്ങിനെ തുടങ്ങും എന്നത് വല്ലാത്ത തലവേദനയായി. ആദ്യത്തെ ഒരു ആഴ്ച പതിവുപോലെ തന്നെയാണ് പക്ഷെ കടന്നു പോയതും. കൊടുത്തു വിടുന്ന ഭക്ഷണം അതുപോലെ തിരിച്ചു കൊണ്ട് വാരല്‍. വന്നാലും ഭക്ഷണം കഴിക്കാതിരിക്കല്‍. അങ്ങിനെ അങ്ങിനെ...
പിറ്റേ ആഴ്ച മുതല്‍ പെട്ടെന്നാണ് അവള്‍ കൊണ്ട് പോകുന്ന ഭക്ഷണം മുഴുവന്‍ കഴിച്ചുകൊണ്ട് വരാന്‍ തുടങ്ങിയത്. ആദ്യത്തെ ദിവസം ഞങ്ങള്‍ അത് ശ്രധിചില്ലെങ്കിലും രണ്ടാം ദിവസം മുതല്‍ അത് കണ്ടപ്പോള്‍ എന്റെ ഭാര്യയുടെ സന്തോഷത്തിനു അതിരുകള്‍ ഇല്ലാതെയായി. അതിനേക്കാള്‍ ഞങ്ങളെ അതിശയിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്ത ദിവസം മുതല്‍ അവള്‍ കൂടുതല്‍ ഭക്ഷണം ആവശ്യപ്പെടാന്‍ തുടങ്ങി. അതും പോരാത്തതിന് വീട്ടില്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന പ്രത്യേക ഭക്ഷണ പദാര്‍ഥങ്ങള്‍ ഒക്കെ ഒരു ഓഹരി അവള്‍ സ്കൂളിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകാനും തുടങ്ങി.
എന്തായാലും ഇത് വല്ല ബാധയും കയറിയതാണ് എന്റെ മോളുടെ ദേഹത്ത് എന്ന് തന്നെ ഞങ്ങള്‍ തീരുമാനിച്ചുറച്ചു. ഇത് അങ്ങിനെ വിട്ടാല്‍ പറ്റില്ലല്ലോ. സത്യം അറിയാന്‍ അടുത്ത ദിവസം അവളുടെ സ്കൂളില്‍ പോകാനും ഞങ്ങള്‍ തീരുമാനിച്ചു. അത് അവളോട്‌ അവളോട്‌ പറയുകയും ചെയ്തു. ഞങ്ങള്‍ അവളുടെ ഭക്ഷണത്തിലെ രഹസ്യം അറിയാന്‍ സ്കൂളില്‍ ചെല്ലുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞത് മുതല്‍ അവള്‍ അസ്വസ്തയാകാന്‍ തുടങ്ങി.
കുറച്ചു സമയം അവിടെയും ഇവിടെയും ഒക്കെ കറങ്ങിയശേഷം അവള്‍ അവളുടെ ഏട്ടനേയും കൂട്ടുപിടിച്ച് മെല്ലെ എന്നെ അടുത്ത് വിളിച്ചു. എല്ലാ രഹസ്യങ്ങളും കുട്ടികള്‍ രണ്ടു പേരും പറയാറുള്ളത് എന്നോടായിരുന്നു. അവള്‍ എന്നെയും കൊണ്ട് അകത്തു പോയി മെല്ലെ പറയാന്‍ തുടങ്ങി. അവളുടെ ക്ലാസ്സില്‍ ഒരു കുട്ടിയുണ്ടെന്നും ആ കുട്ടിക്കാണ് അവള്‍ ഭക്ഷണമെല്ലാം കൊടുക്കുന്നതെന്നും. ആ കുട്ടിക്ക് സ്വന്തം അമ്മയില്ലെന്നും, അവളുടെ രണ്ടാനമ്മയാണ്‌ അവളെ ഇപ്പോള്‍ നോക്കുന്നതെന്നും അവള്‍ പറഞ്ഞു.
ആ അമ്മ അവളോട്‌ ചയ്യുന്ന ക്രൂരതകള്‍ പറഞ്ഞു എന്റെ മോള്‍ കരയാന്‍ തുടങ്ങി. അച്ഛനു മാത്രമേ അവളോട്‌ സ്നേഹമുള്ളൂ എന്നും തരം കിട്ടുമ്പോഴെല്ലാം അമ്മ അവളെ ഉപദ്രവിക്കുംന്നും അവള്‍ പറഞ്ഞു. വീട്ടില്‍ നല്ല ഭക്ഷണം കൊടുക്കുകയും സ്കൂളില്‍ കൊണ്ട് വരാന്‍ കഴിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത പഴകിയ ഭക്ഷണം കൊടുത്തു വിടുകയും ചെയ്യും. വീട്ടിലെത്തിയാല്‍ ഒന്നും പഠിക്കാന്‍ സമ്മതിക്കില്ല എപ്പോഴും കളിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു വിടും. പഠിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഉപദ്രവികും. ചെവിയില്‍ കൈവിരലിട്ടു തിരുക്കി തിരുക്കി ആ കുട്ടിക്ക് ഒരു ചെവി കേള്‍ക്കാന്‍ പറ്റാത്ത വിധം ആക്കി., വയറ്റില്‍ പോക്കിളിനുള്ളില്‍ വിരലിട്ടു തിരുക്കി തിരുക്കി കുട്ടിക്ക് ഇപ്പോള്‍ മൂത്രമൊഴിക്കുംപോള്‍ വേദനയാണ് എപ്പോഴും.
വീട്ടില്‍ ആരും ഇല്ലാത്തപ്പോള്‍ കുട്ടിയെ തനിച്ചു അകത്തു വെളിച്ചം ഇല്ലാതെ അടച്ചിട്ടു പേടിപ്പിക്കും. രാത്രി കിടന്നുറങ്ങുമ്പോള്‍ ഉറക്കത്തില്‍ നിന്ന് പേടിപ്പിച്ചു എഴുന്നെല്പ്പിക്കും. എന്നിട്ട് പേടിച്ചു വിറച്ചു കരയുന്ന ആ കുട്ടിയെ തനിച്ചു കിടത്തും. പുറത്തേക്കു ഒപ്പം പോകാന്‍ ഒരുക്കി കഴിഞ്ഞാല്‍ അവളുടെ വസ്ത്രത്തില്‍ അഴുക്കാക്കി അവളെ ഒഴിവാക്കാന്‍ നോക്കും ആ അമ്മ എപ്പോഴും. അസുഖം ആയാല്‍ പോലും അച്ഛന്റെ കൂടെ കിടക്കാനോ സമയത്തിന് മരുന്നോ ഭക്ഷണമോ കൊടുക്കാനോ ആ അമ്മ തയ്യാറാകില്ല. അച്ഛന് ആ കുട്ടിയോട് സ്നേഹമുള്ളതിനാലും ആ കുട്ടിയെ ഉപദ്രവ്ക്കുന്നത് കണ്ടാല്‍ അമ്മയെ ചീത്ത പറയുന്നതിനാലും ആ അമ്മ ചെയ്യുന്ന കുറുക്കു വഴികള്‍ കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഞെട്ടി പോയി. സ്വന്തമായി ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ കഴിവുപോലും ഇല്ലാത്ത ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനോട് ഇങ്ങിനെയൊക്കെ ക്രൂരതകള്‍ കാണിക്കാന്‍ എങ്ങിനെ മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീകള്‍ക്ക് കഴിയുന്നു....!
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
Wednesday, December 12, 2012
പുതിയത് ...!!!
പുതിയത് ...!!!
പുതിയ ആകാശം
പുതിയ ഭൂമി
പുതിയ മുഖം
പുതിയ ചിന്തകള്‍
പുതിയ അതിരുകള്‍
പുതിയ പ്രതീക്ഷകള്‍
പുതിയ പരീക്ഷണങ്ങള്‍
പുതിയ പകലുകള്‍
പുതിയ രാത്രികള്‍ .....!
എല്ലാം പുതിയത്
മാത്രമാകുമ്പോള്‍
പഴയതെല്ലാം
എന്ത് ചെയ്യും ....???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍.
പുതിയ ആകാശം
പുതിയ ഭൂമി
പുതിയ മുഖം
പുതിയ ചിന്തകള്‍
പുതിയ അതിരുകള്‍
പുതിയ പ്രതീക്ഷകള്‍
പുതിയ പരീക്ഷണങ്ങള്‍
പുതിയ പകലുകള്‍
പുതിയ രാത്രികള്‍ .....!
എല്ലാം പുതിയത്
മാത്രമാകുമ്പോള്‍
പഴയതെല്ലാം
എന്ത് ചെയ്യും ....???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍.
Tuesday, December 11, 2012
പുറത്തും അകത്തും ...!!!
പുറത്തും അകത്തും ...!!!
പുറം കറുക്കുമ്പോള്‍
അകവും കറുക്കുന്നു
അകം കറുക്കുമ്പോള്‍
പക്ഷെ
പുറം വെളുക്കുന്നു....!
വെളുപ്പും കറുപ്പും
കറുപ്പും വെളുപ്പും
ഇടകലര്‍ന്നു
അകവും പുറവും...!
ഇതില്‍ അകത്തേത് ,
അല്ലെങ്കില്‍
കറുപ്പേത് ...???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍.
പുറം കറുക്കുമ്പോള്‍
അകവും കറുക്കുന്നു
അകം കറുക്കുമ്പോള്‍
പക്ഷെ
പുറം വെളുക്കുന്നു....!
വെളുപ്പും കറുപ്പും
കറുപ്പും വെളുപ്പും
ഇടകലര്‍ന്നു
അകവും പുറവും...!
ഇതില്‍ അകത്തേത് ,
അല്ലെങ്കില്‍
കറുപ്പേത് ...???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍.
Monday, December 10, 2012
കാഴ്ച ....!
കാഴ്ച ....!
രണ്ടു കണ്ണുകള്‍
തുറന്നു പിടിക്കുമ്പോള്‍
കാഴ്ച ...!
രണ്ടു കണ്ണുകള്‍
അടച്ചു പിടിക്കുമ്പോഴും
കാഴ്ച ...!
പുറം കണ്ണിന്റെ കാഴ്ച
അക കണ്ണിന് സ്വന്തമാകുമ്പോള്‍
കാഴ്ച രണ്ടു കണ്ണുകളുടെയും ...!
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
രണ്ടു കണ്ണുകള്‍
തുറന്നു പിടിക്കുമ്പോള്‍
കാഴ്ച ...!
രണ്ടു കണ്ണുകള്‍
അടച്ചു പിടിക്കുമ്പോഴും
കാഴ്ച ...!
പുറം കണ്ണിന്റെ കാഴ്ച
അക കണ്ണിന് സ്വന്തമാകുമ്പോള്‍
കാഴ്ച രണ്ടു കണ്ണുകളുടെയും ...!
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
ഇരകളും വേട്ടക്കാരും ...!!!
ഇരകളും വേട്ടക്കാരും ...!!!
ഇരകള്‍
വേട്ടക്കാര്‍ക്ക്
വേണ്ടിയാണ്
ജനിക്കുന്നതും
മരിക്കുന്നതും ...!
വേട്ടയാടപ്പെടാന്‍
വേണ്ടി മാത്രം
ജനിച്ചു മരിക്കുന്ന
ഇരകള്‍ ക്കു വേണ്ടി
ജീവിക്കുന്ന
വേട്ടക്കാരും ...!
അപ്പോള്‍
വേട്ടക്കാരനും
ഇരയ്ക്കുമിടയില്‍ ....???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
ഇരകള്‍
വേട്ടക്കാര്‍ക്ക്
വേണ്ടിയാണ്
ജനിക്കുന്നതും
മരിക്കുന്നതും ...!
വേട്ടയാടപ്പെടാന്‍
വേണ്ടി മാത്രം
ജനിച്ചു മരിക്കുന്ന
ഇരകള്‍ ക്കു വേണ്ടി
ജീവിക്കുന്ന
വേട്ടക്കാരും ...!
അപ്പോള്‍
വേട്ടക്കാരനും
ഇരയ്ക്കുമിടയില്‍ ....???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
Sunday, December 9, 2012
ചിത്രകാരന്‍ ...!!!
ചിത്രകാരന്‍ ...!!!
ചുമര്‍ മേലെ ചിത്രം
ചിത്രത്തിന് മേല്‍
ചുമരും ...!
ചുമരും കടന്നു
ചിത്രം
പുറത്തു കടക്കുമ്പോള്‍
ചിത്രത്തിന് ജീവന്‍ വെക്കുന്നു
ജീവന്‍ വെക്കുന്ന ചിത്രം
ജീവിതമാകുന്നു
ജീവിതമാകുന്ന ചിത്രം
ചരിത്രമാകുന്നു
എങ്കില്‍, വരക്കുന്നവന്‍ ...???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
ചുമര്‍ മേലെ ചിത്രം
ചിത്രത്തിന് മേല്‍
ചുമരും ...!
ചുമരും കടന്നു
ചിത്രം
പുറത്തു കടക്കുമ്പോള്‍
ചിത്രത്തിന് ജീവന്‍ വെക്കുന്നു
ജീവന്‍ വെക്കുന്ന ചിത്രം
ജീവിതമാകുന്നു
ജീവിതമാകുന്ന ചിത്രം
ചരിത്രമാകുന്നു
എങ്കില്‍, വരക്കുന്നവന്‍ ...???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
Wednesday, December 5, 2012
ദിവസക്കണക്ക് ....!!!
ദിവസക്കണക്ക് ....!!!
ഇരുപത്തിനാല്
മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍
ഒരു ദിവസമായി
അത്
നല്പതിയെട്ടായാല്‍
രണ്ടു ദിവസവും ...!
എന്നാല്‍
ഒരു ദിവസത്തിനും
രണ്ടു ദിവസത്തിനും
ഇടയില്‍
എത്ര ദിവസം ...???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍.
ഇരുപത്തിനാല്
മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍
ഒരു ദിവസമായി
അത്
നല്പതിയെട്ടായാല്‍
രണ്ടു ദിവസവും ...!
എന്നാല്‍
ഒരു ദിവസത്തിനും
രണ്ടു ദിവസത്തിനും
ഇടയില്‍
എത്ര ദിവസം ...???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍.
ബന്ധം ....!!!
ബന്ധം ....!!!
രണ്ടു കാലുകള്‍ കൊണ്ട്
രണ്ടു കാതം നടന്നാലും
അതെ കാലുകള്‍ കൊണ്ട്
നാല് കാതം നടന്നാലും
നടക്കുന്ന കാലിനും
കാലിനടിയിലെ നടപ്പാതക്കും
നടപ്പാതയിലൂടെ പിന്നിടുന്ന
സഞ്ചാരത്തിന്റെ ദൂരത്തിനും
എന്ത് ബന്ധം ...???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍ .
രണ്ടു കാലുകള്‍ കൊണ്ട്
രണ്ടു കാതം നടന്നാലും
അതെ കാലുകള്‍ കൊണ്ട്
നാല് കാതം നടന്നാലും
നടക്കുന്ന കാലിനും
കാലിനടിയിലെ നടപ്പാതക്കും
നടപ്പാതയിലൂടെ പിന്നിടുന്ന
സഞ്ചാരത്തിന്റെ ദൂരത്തിനും
എന്ത് ബന്ധം ...???
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍ .
Tuesday, December 4, 2012
ദൈവങ്ങള്‍ക്ക് ....!!!
ദൈവങ്ങള്‍ക്ക് ....!!!
.
തീവണ്ടി ആപ്പീസിലേക്ക് ഞാന്‍ കാലെടുത്തു വെച്ചത് തന്നെ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കിക്കൊണ്ടായിരുന്നു. അവളെ അവിടെ അങ്ങിനെ ഒരു സാഹചര്യത്തില്‍ കാണുന്നതില്‍ എനിക്ക് ഒരു അതിശയവും തോന്നിയില്ലെങ്കിലും അപ്പോള്‍ എന്തോ ഒരു ആശ്ചര്യം എന്നെ പൊതിയാന്‍ തുടങ്ങി. അവള്‍ അപ്പോള്‍ അവളുടെ അച്ഛനെ യാത്രയാക്കുകയായിരുന്നു. തന്റെ രണ്ടു കുട്ടികളെയും തന്നിലേയ്ക്കു കൂടുതല്‍ ചേര്‍ത്ത് നിര്‍ത്തി അച്ഛനെ അവള്‍ ഒട്ടും വിഷമമില്ലാതെ യാത്രയാക്കുമ്പോള്‍ ആ പാവം അച്ഛന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു ഒഴുകുകയായിരുന്നു.
.
പോകാന്‍ തുടങ്ങിയ അച്ഛന് തന്റെ പോക്കറ്റില്‍ നിന്ന് കുറച്ചുകൂടി പൈസയെടുത്തു അവളുടെ കുട്ടികളുടെ കയ്യില്‍ തിരുകിയത് അവള്‍ പക്ഷെ മനമില്ല മനസ്സോടെയായിരുന്നു സ്വീകരിച്ചത്. എന്നിട്ട് ഒട്ടും തിടുക്കമില്ലാതെ അവള്‍ അച്ഛനെ സമാധാനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ തന്നെ യാത്രയാക്കുന്നത്‌ ഞാന്‍ വളരെയേറെ അതിശയത്തോടെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു . അവളാകട്ടെ വേദനയോടെ ആ അച്ഛന് നടന്നു മറയുന്നത് ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെ തന്റെ മക്കളെയും ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു ഒഴിഞ്ഞ ഒരു കോണിലേക്ക് മാറി ഇരിക്കുന്നത് ഞാന്‍ നിര്‍വൃതിയോടെ നോക്കി നിന്നു . അവളുടെ ആ ആത്മ ധൈര്യത്തില്‍ , അവളുടെ ആ ആത്മ വിശ്വാസത്തില്‍ ഞാന്‍ അഭിമാനം കൊണ്ടു .
.
എപ്പോഴും അച്ഛന്റെ കയ്യില്‍ തൂങ്ങി അല്ലെങ്കില്‍ അവളുടെ ഏട്ടന്റെ കയ്യില്‍ തൂങ്ങി മാത്രം നടക്കാറുള്ള അവളെയായിരുന്നു ഞാന്‍ ഇന്നുവരെ കണ്ടിട്ടുള്ളത്. എന്റെ അയല്‍ക്കാരിയും കളിക്കൂട്ടുകരിയുമായ അവള്‍ എനിക്ക് പക്ഷെ ഒരു സുഹൃതിനെക്കാള്‍ സഹോദരിയെന്നപോലെ ആയിരുന്നു എപ്പോഴും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അങ്ങിനെയൊരു വാത്സല്ല്യം എപ്പോഴും അവളോട്‌ കൂടുതലായി ഉണ്ടായിരുന്നു താനും.
.
പിന്നീട് വിവാഹ ശേഷം അവളെ ഞാന്‍ കാണാറുള്ളത്‌ എപ്പോഴും അവളുടെ ഭര്‍ത്താവിന്റെ കൂടെ മാത്രവും. ഏതു സമയവും അയാളോടൊപ്പം മാത്രമേ ഞാന്‍ അവളെ അപ്പോഴൊക്കെ കണ്ടിട്ടേ ഉള്ളു. അല്ലാത്തപ്പോള്‍ ഒക്കെയും അവളൊരു തികഞ്ഞ വീട്ടമ്മയായി അവളുടെ വീട്ടില്‍ മാത്രം ഒതുങ്ങി കൂടുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. അവള്‍ക്കു രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ഉണ്ടായപ്പോഴും അതിലവല്‍ ആത്മാഭിമാനം കൊണ്ടിരുന്നു. ജീവനെപോലെ ആ കുട്ടികളെയും ഭര്‍ത്താവിനെയും നോക്കി നന്മ നിറഞ്ഞവളായി അവള്‍ ജീവിക്കുകയായിരുന്നു.
.
വളരെ പെട്ടെന്നാണ് അവളുടെ ജീവിതം മാറി മൈഞ്ഞത്. കണ്മുന്നിലൂടെ ജീവിതം ഒഴുകി പോയി എന്നൊക്കെ കവികള്‍ പറയും പോലെ. അങ്ങിനെയൊക്കെ തന്നെ ആയിരുന്നു അവളുടെ കാര്യങ്ങളും. കച്ചവടക്കാരനായിരുന്നു അവളുടെ ഭര്‍ത്താവ് കടം മൂലം ആത്മഹത്യ ചെയ്തപ്പോള്‍ മാത്രമാണ് അവള്‍ ജീവിതത്തെ കണ്ണ് തുറന്നു കാണാന്‍ തുടങ്ങിയത്. അപ്പോഴേക്കും ഒന്നും അവളുടെ കൈകളില്‍ നില്‍ക്കാതെ ആയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അടുപ്പമുള്ളവരും സ്നേഹിതരും എല്ലാം അവളെ ഒരുപോലെ ഉപേക്ഷിച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ തികച്ചും അന്ന്യയായി.
.
കയറിക്കിടക്കാന്‍ വീടുപോലും ഇല്ലാതെ ആരും തുണയില്ലാതെ ജീവിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ അവളെ കടിച്ചുകീറാന്‍ ചെന്നയ്കൂട്ടം പാഞ്ഞടുക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ അന്ന് മുതല്‍ അവള്‍ ആയുധമെടുത്തു. സ്വയം പ്രതിരോധിക്കാന്‍. പിന്നെ പറക്ക മുറ്റാത്ത ആ രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികളെയും കഴുകന്‍ മാര്‍ വേട്ടയ്ക്ക് ഇരയാക്കാന്‍ തുടങ്ങിതുടങ്ങിയപ്പോള്‍ പ്രതിരോധം വിട്ടു പ്രത്യാക്രമണത്തിലേക്കും നീങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി അവള്‍...
.
പതുക്കെ പതുക്കെ ആരെയും ആശ്രയിക്കാതെ ജീവിക്കാന്‍ അവള്‍ പഠിച്ചു. ആരുടെ മുന്നിലും തല കുനിക്കാതെ, ആരെയും കൂസാതെ അവളും അവളുടെ കുഞ്ഞു മക്കളും പിച്ച വെച്ച് നടക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത് ക്രൂരതയോടെയാണ് സമൂഹം നോക്കി കണ്ടത്. അവളെ നഗര മധ്യത്തില്‍ നഗ്നയാക്കാന്‍ അവര്‍ വെമ്പല്‍ കൊണ്ടപ്പോള്‍ തത്കാലം ഒരു പിന്തിരിയലിനു അവള്‍ തയ്യാറെടുത്തു . സിംഹം അതിന്‍റെ ഇരയ്ക്ക് മേല്‍ ചാടി വീഴാന്‍ തുടങ്ങും മുന്‍പ് പതുങ്ങും പോലെ.
.
അങ്ങിനെ അവിടെ നിന്നും തത്കാലത്തേക്ക് പോകുമ്പോഴായിരുന്നു ഞാന്‍ അവളെ ആ തീവണ്ടി ആപ്പീസില്‍ വെച്ച് കണ്ടത്. മാറി ഒരിടത് തന്റെ വണ്ടിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്ന അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഞാന്‍ ചെല്ലവേ, അവള്‍ സന്തോഷത്തോടെ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു. തന്റെ മക്കളെ ആത്മ വിശ്വാസത്തോടെ ഉറച്ച തീരുമാനത്തോടെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് സ്നേഹത്തോടെ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു അവള്‍ അവിടെ. ജീവിക്കാനും, മക്കളെ ജീവിപ്പിക്കാനും ഉള്ള യാത്രയിലാണ് താന്‍ എന്ന് അവള്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവളെ ആശംസിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങി. പെട്ടെന്ന് എന്റെ വായ്‌ പോതിക്കൊണ്ട് അവള്‍ ബാഗില്‍ നിന്നും ഒരു ചെറിയ കുപ്പി വിഷം എടുത്തു കാണിച്ചു. എന്നിട്ട് പറയാന്‍ തുടങ്ങി.
.
ഈ ജീവിതത്തില്‍ ഇതുവരെയും ഞാന്‍ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നിട്ടും എനിക്ക് കിടിയത് വേദനകള്‍ മാത്രം. മരിക്കാന്‍ എനിക്ക് പേടിയില്ല. പക്ഷെ എന്റെ മക്കളെ കൊല്ലാന്‍ എനിക്ക് വയ്യ. പക്ഷെ ഈ സമൂഹം എന്നെ ഇനി ജീവിക്കാന്‍ അനുവദിക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ തീര്‍ച്ചയായും ആത്മഹത്യ ചെയ്യും. പക്ഷെ അതുവരെയും ഞാന്‍ എന്റെ മക്കളെ സ്വന്തമായി വളര്‍ത്തും. ആരുടേയും സഹായവും ഇല്ലാതെ തന്നെ. പക്ഷെ ഞാന്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുകയാണെങ്കില്‍ അത് ഏതെങ്കിലും ഒരു ആരാധനാലയത്തില്‍ വെചാകും. കാരണം എനിക്ക് ഈ ജീവിതം തന്ന ദൈവങ്ങള്‍ അപ്പോഴും സന്തോഷിക്കട്ടെ....!
.
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍ .
.
തീവണ്ടി ആപ്പീസിലേക്ക് ഞാന്‍ കാലെടുത്തു വെച്ചത് തന്നെ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കിക്കൊണ്ടായിരുന്നു. അവളെ അവിടെ അങ്ങിനെ ഒരു സാഹചര്യത്തില്‍ കാണുന്നതില്‍ എനിക്ക് ഒരു അതിശയവും തോന്നിയില്ലെങ്കിലും അപ്പോള്‍ എന്തോ ഒരു ആശ്ചര്യം എന്നെ പൊതിയാന്‍ തുടങ്ങി. അവള്‍ അപ്പോള്‍ അവളുടെ അച്ഛനെ യാത്രയാക്കുകയായിരുന്നു. തന്റെ രണ്ടു കുട്ടികളെയും തന്നിലേയ്ക്കു കൂടുതല്‍ ചേര്‍ത്ത് നിര്‍ത്തി അച്ഛനെ അവള്‍ ഒട്ടും വിഷമമില്ലാതെ യാത്രയാക്കുമ്പോള്‍ ആ പാവം അച്ഛന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു ഒഴുകുകയായിരുന്നു.
.
പോകാന്‍ തുടങ്ങിയ അച്ഛന് തന്റെ പോക്കറ്റില്‍ നിന്ന് കുറച്ചുകൂടി പൈസയെടുത്തു അവളുടെ കുട്ടികളുടെ കയ്യില്‍ തിരുകിയത് അവള്‍ പക്ഷെ മനമില്ല മനസ്സോടെയായിരുന്നു സ്വീകരിച്ചത്. എന്നിട്ട് ഒട്ടും തിടുക്കമില്ലാതെ അവള്‍ അച്ഛനെ സമാധാനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ തന്നെ യാത്രയാക്കുന്നത്‌ ഞാന്‍ വളരെയേറെ അതിശയത്തോടെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു . അവളാകട്ടെ വേദനയോടെ ആ അച്ഛന് നടന്നു മറയുന്നത് ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെ തന്റെ മക്കളെയും ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു ഒഴിഞ്ഞ ഒരു കോണിലേക്ക് മാറി ഇരിക്കുന്നത് ഞാന്‍ നിര്‍വൃതിയോടെ നോക്കി നിന്നു . അവളുടെ ആ ആത്മ ധൈര്യത്തില്‍ , അവളുടെ ആ ആത്മ വിശ്വാസത്തില്‍ ഞാന്‍ അഭിമാനം കൊണ്ടു .
.
എപ്പോഴും അച്ഛന്റെ കയ്യില്‍ തൂങ്ങി അല്ലെങ്കില്‍ അവളുടെ ഏട്ടന്റെ കയ്യില്‍ തൂങ്ങി മാത്രം നടക്കാറുള്ള അവളെയായിരുന്നു ഞാന്‍ ഇന്നുവരെ കണ്ടിട്ടുള്ളത്. എന്റെ അയല്‍ക്കാരിയും കളിക്കൂട്ടുകരിയുമായ അവള്‍ എനിക്ക് പക്ഷെ ഒരു സുഹൃതിനെക്കാള്‍ സഹോദരിയെന്നപോലെ ആയിരുന്നു എപ്പോഴും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അങ്ങിനെയൊരു വാത്സല്ല്യം എപ്പോഴും അവളോട്‌ കൂടുതലായി ഉണ്ടായിരുന്നു താനും.
.
പിന്നീട് വിവാഹ ശേഷം അവളെ ഞാന്‍ കാണാറുള്ളത്‌ എപ്പോഴും അവളുടെ ഭര്‍ത്താവിന്റെ കൂടെ മാത്രവും. ഏതു സമയവും അയാളോടൊപ്പം മാത്രമേ ഞാന്‍ അവളെ അപ്പോഴൊക്കെ കണ്ടിട്ടേ ഉള്ളു. അല്ലാത്തപ്പോള്‍ ഒക്കെയും അവളൊരു തികഞ്ഞ വീട്ടമ്മയായി അവളുടെ വീട്ടില്‍ മാത്രം ഒതുങ്ങി കൂടുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. അവള്‍ക്കു രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ഉണ്ടായപ്പോഴും അതിലവല്‍ ആത്മാഭിമാനം കൊണ്ടിരുന്നു. ജീവനെപോലെ ആ കുട്ടികളെയും ഭര്‍ത്താവിനെയും നോക്കി നന്മ നിറഞ്ഞവളായി അവള്‍ ജീവിക്കുകയായിരുന്നു.
.
വളരെ പെട്ടെന്നാണ് അവളുടെ ജീവിതം മാറി മൈഞ്ഞത്. കണ്മുന്നിലൂടെ ജീവിതം ഒഴുകി പോയി എന്നൊക്കെ കവികള്‍ പറയും പോലെ. അങ്ങിനെയൊക്കെ തന്നെ ആയിരുന്നു അവളുടെ കാര്യങ്ങളും. കച്ചവടക്കാരനായിരുന്നു അവളുടെ ഭര്‍ത്താവ് കടം മൂലം ആത്മഹത്യ ചെയ്തപ്പോള്‍ മാത്രമാണ് അവള്‍ ജീവിതത്തെ കണ്ണ് തുറന്നു കാണാന്‍ തുടങ്ങിയത്. അപ്പോഴേക്കും ഒന്നും അവളുടെ കൈകളില്‍ നില്‍ക്കാതെ ആയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അടുപ്പമുള്ളവരും സ്നേഹിതരും എല്ലാം അവളെ ഒരുപോലെ ഉപേക്ഷിച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ തികച്ചും അന്ന്യയായി.
.
കയറിക്കിടക്കാന്‍ വീടുപോലും ഇല്ലാതെ ആരും തുണയില്ലാതെ ജീവിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ അവളെ കടിച്ചുകീറാന്‍ ചെന്നയ്കൂട്ടം പാഞ്ഞടുക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ അന്ന് മുതല്‍ അവള്‍ ആയുധമെടുത്തു. സ്വയം പ്രതിരോധിക്കാന്‍. പിന്നെ പറക്ക മുറ്റാത്ത ആ രണ്ടു പെണ്‍കുട്ടികളെയും കഴുകന്‍ മാര്‍ വേട്ടയ്ക്ക് ഇരയാക്കാന്‍ തുടങ്ങിതുടങ്ങിയപ്പോള്‍ പ്രതിരോധം വിട്ടു പ്രത്യാക്രമണത്തിലേക്കും നീങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി അവള്‍...
.
പതുക്കെ പതുക്കെ ആരെയും ആശ്രയിക്കാതെ ജീവിക്കാന്‍ അവള്‍ പഠിച്ചു. ആരുടെ മുന്നിലും തല കുനിക്കാതെ, ആരെയും കൂസാതെ അവളും അവളുടെ കുഞ്ഞു മക്കളും പിച്ച വെച്ച് നടക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത് ക്രൂരതയോടെയാണ് സമൂഹം നോക്കി കണ്ടത്. അവളെ നഗര മധ്യത്തില്‍ നഗ്നയാക്കാന്‍ അവര്‍ വെമ്പല്‍ കൊണ്ടപ്പോള്‍ തത്കാലം ഒരു പിന്തിരിയലിനു അവള്‍ തയ്യാറെടുത്തു . സിംഹം അതിന്‍റെ ഇരയ്ക്ക് മേല്‍ ചാടി വീഴാന്‍ തുടങ്ങും മുന്‍പ് പതുങ്ങും പോലെ.
.
അങ്ങിനെ അവിടെ നിന്നും തത്കാലത്തേക്ക് പോകുമ്പോഴായിരുന്നു ഞാന്‍ അവളെ ആ തീവണ്ടി ആപ്പീസില്‍ വെച്ച് കണ്ടത്. മാറി ഒരിടത് തന്റെ വണ്ടിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്ന അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഞാന്‍ ചെല്ലവേ, അവള്‍ സന്തോഷത്തോടെ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു. തന്റെ മക്കളെ ആത്മ വിശ്വാസത്തോടെ ഉറച്ച തീരുമാനത്തോടെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് സ്നേഹത്തോടെ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു അവള്‍ അവിടെ. ജീവിക്കാനും, മക്കളെ ജീവിപ്പിക്കാനും ഉള്ള യാത്രയിലാണ് താന്‍ എന്ന് അവള്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവളെ ആശംസിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങി. പെട്ടെന്ന് എന്റെ വായ്‌ പോതിക്കൊണ്ട് അവള്‍ ബാഗില്‍ നിന്നും ഒരു ചെറിയ കുപ്പി വിഷം എടുത്തു കാണിച്ചു. എന്നിട്ട് പറയാന്‍ തുടങ്ങി.
.
ഈ ജീവിതത്തില്‍ ഇതുവരെയും ഞാന്‍ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നിട്ടും എനിക്ക് കിടിയത് വേദനകള്‍ മാത്രം. മരിക്കാന്‍ എനിക്ക് പേടിയില്ല. പക്ഷെ എന്റെ മക്കളെ കൊല്ലാന്‍ എനിക്ക് വയ്യ. പക്ഷെ ഈ സമൂഹം എന്നെ ഇനി ജീവിക്കാന്‍ അനുവദിക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ തീര്‍ച്ചയായും ആത്മഹത്യ ചെയ്യും. പക്ഷെ അതുവരെയും ഞാന്‍ എന്റെ മക്കളെ സ്വന്തമായി വളര്‍ത്തും. ആരുടേയും സഹായവും ഇല്ലാതെ തന്നെ. പക്ഷെ ഞാന്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുകയാണെങ്കില്‍ അത് ഏതെങ്കിലും ഒരു ആരാധനാലയത്തില്‍ വെചാകും. കാരണം എനിക്ക് ഈ ജീവിതം തന്ന ദൈവങ്ങള്‍ അപ്പോഴും സന്തോഷിക്കട്ടെ....!
.
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍ .
Monday, December 3, 2012
മകളുടെ കൂട്ടുകാരി ...!!!
മകളുടെ കൂട്ടുകാരി ...!!!
അഞ്ചു വയസ്സുള്ള മകളെ ജീവിത പാഠങ്ങള്‍ പഠിപ്പിക്കുന്ന ഭാര്യയോടു എനിക്കാദ്യം സഹതാപമാണ് തോന്നാറുള്ളത്. എന്നും കാലത്ത് സ്കൂളിലേക്ക് പോകാന്‍ ഒരുക്കുന്ന സമയത്താണ് അവളുടെ സദാചാരം പഠിപ്പിക്കല്‍ . ചുറ്റുപാടുകള്‍ സൂക്ഷ്മമായി വിലയിരുത്തുന്ന ഏതൊരാള്‍ക്കും ഉണ്ടാകാവുന്ന ഉത്ക്കണ്ടകള്‍ അവള്‍ കുഞ്ഞുമായി പങ്കുവെക്കുന്നതില്‍ പക്ഷെ ഞാനും സന്തോഷവാനായിരുന്നു.
.
എങ്കിലും ഇത്ര ചെറുപ്പത്തിലെ ഈ വലിയ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു പടിപ്പിക്കേണ്ടി വരുന്നതിലെ വൈഷമ്യം മാത്രം എന്നില്‍ അപ്പോഴും ബാക്കി നിന്നു . മറ്റുള്ളവരോട് എങ്ങിനെ പെരുമാറണമെന്നും ആളുകള്‍ അടുത്ത് വരുമ്പോഴും ദേഹത്ത് തോടുംപോഴും എങ്ങിനെയൊക്കെ പ്രതികരിക്കണം എന്ന് പോലും അവള്‍ പഠിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ അതല്‍പ്പം ക്രൂരതയാണെന്ന് പോലും എനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു.
.
ബന്ധുക്കളെയും സുഹൃത്തുക്കളെയും അപരിചിതരെ പോലും സൂക്ഷ്മതയോടെ മാത്രം കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്നു അവള്‍ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കുമ്പോള്‍, ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു പോയത് നമ്മള്‍ മറ്റു വല്ല ഗ്രഹതിലുമാണോ ജീവിക്കുന്നത് എന്നാണു. നമ്മുടെ ബന്ധങ്ങള്‍ ഇത്രയ്ക്കു മേലെ തകര്‍ന്നു പോയോ എന്ന് എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാനേ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല..
.
എങ്കിലും പാഠങ്ങള്‍ പഠിക്കുന്നത് എപ്പോഴും നല്ലതാണ് എന്ന അഭിപ്രയക്കാരനായതിനാല്‍ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും എന്റെ ഭാര്യയെ എതിര്‍ത്തിരുന്നില്ല. മകള്‍ക്ക് അരോചകമായി തോന്നാറുള്ള ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍, സൂത്രത്തില്‍ അവളെ ഞാന്‍ രക്ഷപ്പെടുത്താറുണ്ടെങ്കിലും. അമ്മ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നതിലെ പ്രാധാന്യം മകള്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട് എന്നതും എന്നില്‍ സന്തോഷം വളര്‍ത്തി..
.
ഞങ്ങള്‍ താമസിക്കുന്ന ഫ്ലോറില്‍ നാല് ഫ്ലാറ്റുകള്‍ ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. അതില്‍ രണ്ടെണ്ണത്തിലെ ചെറിയ കുട്ടികള്‍ ഉള്ളു. എന്റെ വീട്ടിലും തൊട്ടടുത്ത വീട്ടിലും. തൊട്ടടുത്ത വീട്ടില്‍ താമസിക്കുന്നത് ഒരു ഈജിപ്ഷ്യന്‍ ഫാമിലി ആണ്. സാധാരണയില്‍ ഇക്കൂട്ടര്‍ക്കൊന്നും ഭാരതീയരെ അത്ര ഇഷ്ട്ടമല്ല. പതി വുകളില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ഈ ഫാമിലി പക്ഷെ ഞങ്ങളോട് വളരെ അടുപ്പത്തില്‍ സ്നേഹതോടെയായിരുന്നു പെരുമാറിയിരുന്നത്. .
.
അവര്‍ക്ക് മൂന്നു പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ആണ് ഉള്ളത്. രണ്ടു വലിയ കുട്ടികളും ഒരു ചെറിയ കുട്ടിയും. ചെറിയ കുട്ടി എന്റെ മോളുടെ ഒപ്പവുമായിരുന്നു. അവര്‍ ഒന്നിച്ചാണ് കളിക്കാറുള്ളതും. അവരുടെ അച്ഛന് കച്ചവടം ചെയ്യുന്ന ആളാണ്. അമ്മ വീട്ടില്‍ മക്കളെ നോക്കാനും. അവര്‍ക്ക് ഒരുപാട് ബന്ധുക്കളും സുഹൃത്തുക്കളും ഉണ്ടായിരുന്നു. എപ്പോഴും അവരുടെ വീട്ടില്‍ വിരുന്നുകാരുടെ ബഹളമായിരുന്നു. അത് പക്ഷ ഞങ്ങളെയോ മറ്റുള്ളവരേയോ ഉപദ്രവിക്കും വിധമാകാതിരിക്കാനും അവര്‍ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു..
.
ഉച്ചക്ക് സമയം കിട്ടുമ്പോഴെല്ലാം ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ ചെന്നാണ് ഭക്ഷണം കഴിക്കാറുള്ളത്. അന്നും പതിവുപോലെ വീട്ടില്‍ ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അടുത്ത വീട്ടിനു മുന്‍പില്‍ പോലീസും ബഹളവും തിക്കും തിരക്കും. എന്നെ കണ്ടതും വാതിലിനടുത്ത് കാത്തു നിന്നിരുന്ന എന്റെ ഭാര്യ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരച്ചിലോടു കരച്ചില്‍. . ശരിക്കും അമ്പരന്ന ഞാന്‍ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് കാര്യം തിരക്കി..
.
അന്ന് അസുഖമായതിനാല്‍ സ്കൂളില്‍ പോകാതിരുന്ന എന്റെ മകളുടെ കൂട്ടുകാരിയായ ആ കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ അവളുടെ അമ്മാവന്റെ അടുതാക്കി അവളുടെ അമ്മ ആശുപത്രിയില്‍ പോയതായിരുന്നുവത്രേ. പക്ഷെ , തനിച്ചു കിട്ടിയ ആ കുഞ്ഞിനെ അയാള്‍ പീഡിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചെന്നും അതിനിടയില്‍ ആ കുട്ടി മരിച്ചു പോയെന്നും അവള്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നു അറിയില്ലാതായി. എന്റെ ഭാര്യയേയും ആശ്വസിപ്പിച്ചു ഞാന്‍ അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോള്‍ എന്റെ വീടിന്റെ വാതിലുകള്‍ അമര്‍ത്തി അടക്കാന്‍ അന്നാദ്യമായി ഞാന്‍ മടിച്ചില്ല...!.
.
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍ .
അഞ്ചു വയസ്സുള്ള മകളെ ജീവിത പാഠങ്ങള്‍ പഠിപ്പിക്കുന്ന ഭാര്യയോടു എനിക്കാദ്യം സഹതാപമാണ് തോന്നാറുള്ളത്. എന്നും കാലത്ത് സ്കൂളിലേക്ക് പോകാന്‍ ഒരുക്കുന്ന സമയത്താണ് അവളുടെ സദാചാരം പഠിപ്പിക്കല്‍ . ചുറ്റുപാടുകള്‍ സൂക്ഷ്മമായി വിലയിരുത്തുന്ന ഏതൊരാള്‍ക്കും ഉണ്ടാകാവുന്ന ഉത്ക്കണ്ടകള്‍ അവള്‍ കുഞ്ഞുമായി പങ്കുവെക്കുന്നതില്‍ പക്ഷെ ഞാനും സന്തോഷവാനായിരുന്നു.
.
എങ്കിലും ഇത്ര ചെറുപ്പത്തിലെ ഈ വലിയ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു പടിപ്പിക്കേണ്ടി വരുന്നതിലെ വൈഷമ്യം മാത്രം എന്നില്‍ അപ്പോഴും ബാക്കി നിന്നു . മറ്റുള്ളവരോട് എങ്ങിനെ പെരുമാറണമെന്നും ആളുകള്‍ അടുത്ത് വരുമ്പോഴും ദേഹത്ത് തോടുംപോഴും എങ്ങിനെയൊക്കെ പ്രതികരിക്കണം എന്ന് പോലും അവള്‍ പഠിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ അതല്‍പ്പം ക്രൂരതയാണെന്ന് പോലും എനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു.
.
ബന്ധുക്കളെയും സുഹൃത്തുക്കളെയും അപരിചിതരെ പോലും സൂക്ഷ്മതയോടെ മാത്രം കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്നു അവള്‍ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കുമ്പോള്‍, ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു പോയത് നമ്മള്‍ മറ്റു വല്ല ഗ്രഹതിലുമാണോ ജീവിക്കുന്നത് എന്നാണു. നമ്മുടെ ബന്ധങ്ങള്‍ ഇത്രയ്ക്കു മേലെ തകര്‍ന്നു പോയോ എന്ന് എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാനേ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല..
.
എങ്കിലും പാഠങ്ങള്‍ പഠിക്കുന്നത് എപ്പോഴും നല്ലതാണ് എന്ന അഭിപ്രയക്കാരനായതിനാല്‍ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും എന്റെ ഭാര്യയെ എതിര്‍ത്തിരുന്നില്ല. മകള്‍ക്ക് അരോചകമായി തോന്നാറുള്ള ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍, സൂത്രത്തില്‍ അവളെ ഞാന്‍ രക്ഷപ്പെടുത്താറുണ്ടെങ്കിലും. അമ്മ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നതിലെ പ്രാധാന്യം മകള്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട് എന്നതും എന്നില്‍ സന്തോഷം വളര്‍ത്തി..
.
ഞങ്ങള്‍ താമസിക്കുന്ന ഫ്ലോറില്‍ നാല് ഫ്ലാറ്റുകള്‍ ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. അതില്‍ രണ്ടെണ്ണത്തിലെ ചെറിയ കുട്ടികള്‍ ഉള്ളു. എന്റെ വീട്ടിലും തൊട്ടടുത്ത വീട്ടിലും. തൊട്ടടുത്ത വീട്ടില്‍ താമസിക്കുന്നത് ഒരു ഈജിപ്ഷ്യന്‍ ഫാമിലി ആണ്. സാധാരണയില്‍ ഇക്കൂട്ടര്‍ക്കൊന്നും ഭാരതീയരെ അത്ര ഇഷ്ട്ടമല്ല. പതി വുകളില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ഈ ഫാമിലി പക്ഷെ ഞങ്ങളോട് വളരെ അടുപ്പത്തില്‍ സ്നേഹതോടെയായിരുന്നു പെരുമാറിയിരുന്നത്. .
.
അവര്‍ക്ക് മൂന്നു പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ആണ് ഉള്ളത്. രണ്ടു വലിയ കുട്ടികളും ഒരു ചെറിയ കുട്ടിയും. ചെറിയ കുട്ടി എന്റെ മോളുടെ ഒപ്പവുമായിരുന്നു. അവര്‍ ഒന്നിച്ചാണ് കളിക്കാറുള്ളതും. അവരുടെ അച്ഛന് കച്ചവടം ചെയ്യുന്ന ആളാണ്. അമ്മ വീട്ടില്‍ മക്കളെ നോക്കാനും. അവര്‍ക്ക് ഒരുപാട് ബന്ധുക്കളും സുഹൃത്തുക്കളും ഉണ്ടായിരുന്നു. എപ്പോഴും അവരുടെ വീട്ടില്‍ വിരുന്നുകാരുടെ ബഹളമായിരുന്നു. അത് പക്ഷ ഞങ്ങളെയോ മറ്റുള്ളവരേയോ ഉപദ്രവിക്കും വിധമാകാതിരിക്കാനും അവര്‍ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു..
.
ഉച്ചക്ക് സമയം കിട്ടുമ്പോഴെല്ലാം ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ ചെന്നാണ് ഭക്ഷണം കഴിക്കാറുള്ളത്. അന്നും പതിവുപോലെ വീട്ടില്‍ ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അടുത്ത വീട്ടിനു മുന്‍പില്‍ പോലീസും ബഹളവും തിക്കും തിരക്കും. എന്നെ കണ്ടതും വാതിലിനടുത്ത് കാത്തു നിന്നിരുന്ന എന്റെ ഭാര്യ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരച്ചിലോടു കരച്ചില്‍. . ശരിക്കും അമ്പരന്ന ഞാന്‍ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് കാര്യം തിരക്കി..
.
അന്ന് അസുഖമായതിനാല്‍ സ്കൂളില്‍ പോകാതിരുന്ന എന്റെ മകളുടെ കൂട്ടുകാരിയായ ആ കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ അവളുടെ അമ്മാവന്റെ അടുതാക്കി അവളുടെ അമ്മ ആശുപത്രിയില്‍ പോയതായിരുന്നുവത്രേ. പക്ഷെ , തനിച്ചു കിട്ടിയ ആ കുഞ്ഞിനെ അയാള്‍ പീഡിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചെന്നും അതിനിടയില്‍ ആ കുട്ടി മരിച്ചു പോയെന്നും അവള്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നു അറിയില്ലാതായി. എന്റെ ഭാര്യയേയും ആശ്വസിപ്പിച്ചു ഞാന്‍ അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോള്‍ എന്റെ വീടിന്റെ വാതിലുകള്‍ അമര്‍ത്തി അടക്കാന്‍ അന്നാദ്യമായി ഞാന്‍ മടിച്ചില്ല...!.
.
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍ .
Sunday, December 2, 2012
അക്കരേയ്ക്ക് ....!!!
അക്കരേയ്ക്ക് ....!!!
.
എനിക്ക് പോകേണ്ടത്
അക്കരെയ്ക്കാണ്
ഞാന്‍ നില്‍ക്കുന്നത്
ഇക്കരെയും ...!
.
നാല് കാതം നടന്നാല്‍
അക്കരെ എത്താം
നന്നായി തുഴഞ്ഞാലും
അക്കരെ എത്താം
.
പകല്‍ വെളിച്ചമുണ്ട്
നിലാവും മതിവരുവോളം
കയ്യില്‍ കരുതിയ
വെളിച്ചം വേറെയും ...!
.
നടക്കാന്‍ കാലുമുണ്ട്
തുഴയാന്‍ തോണിയുമുണ്ട്
പുഴയിലാണെങ്കില്‍
അരയ്ക്കൊപ്പം വെള്ളവുമുണ്ട്
.
എന്നിട്ടുമെന്തേ
ഞാന്‍ ഇതുവരെയും
അക്കരെ മാത്രം
എത്തിയതേയില്ല ...???
.
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
.
എനിക്ക് പോകേണ്ടത്
അക്കരെയ്ക്കാണ്
ഞാന്‍ നില്‍ക്കുന്നത്
ഇക്കരെയും ...!
.
നാല് കാതം നടന്നാല്‍
അക്കരെ എത്താം
നന്നായി തുഴഞ്ഞാലും
അക്കരെ എത്താം
.
പകല്‍ വെളിച്ചമുണ്ട്
നിലാവും മതിവരുവോളം
കയ്യില്‍ കരുതിയ
വെളിച്ചം വേറെയും ...!
.
നടക്കാന്‍ കാലുമുണ്ട്
തുഴയാന്‍ തോണിയുമുണ്ട്
പുഴയിലാണെങ്കില്‍
അരയ്ക്കൊപ്പം വെള്ളവുമുണ്ട്
.
എന്നിട്ടുമെന്തേ
ഞാന്‍ ഇതുവരെയും
അക്കരെ മാത്രം
എത്തിയതേയില്ല ...???
.
സുരേഷ്കുമാര്‍ പുഞ്ചയില്‍
Subscribe to:
Posts (Atom)