ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കാൻ ...!!!
.
കല്യാണം കഴിക്കണം
പക്ഷെ, കൂടെ കഴിയരുത്
ഒന്നിച്ചു കിടക്കണം
പക്ഷെ ഒരു മുറിയിലാകരുത്
പ്രണയിക്കണം
പക്ഷെ ദേഹത്ത് തൊടരുത്
ഒന്നിച്ചു സഞ്ചരിക്കണം
പക്ഷെ സാമൂഹികാകലം പാലിക്കണം
ഇടപഴകണം
പക്ഷെ മാസ്ക് ധരിക്കണം
തൊടണം
പക്ഷെ കൈകഴുകണം
ജീവിക്കാം
ഇനിയുള്ള കാലം
കൊറോണയോടൊത്ത് ...!!!
.
സുരേഷ്‌കുമാർ പുഞ്ചയിൽ
Wednesday, May 27, 2020
മാനസമൈനേ ...!!!
മാനസമൈനേ ...!!!
.
കടാപ്പുറത്ത് കൂടി മാനസമൈനയും പാടി നടക്കാൻ പോയ അയാൾ കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ ആശുപത്രിയുടെ എമർജൻസി വിഭാഗത്തിലെ ഒബ്സെർവേഷൻ ഡെസ്കിൽ മാനമില്ലാത്ത മേൽക്കൂരയും നോക്കി കണ്ണുതള്ളി കിടക്കുകയായിരുന്നെന്ന് സ്വയമൊന്ന് ഉറപ്പിക്കാൻ രണ്ടുവട്ടം സ്വയം നുള്ളിനോക്കേണ്ടി വന്നു . പാടിവെച്ച മാനസമൈനയുടെ ബാക്കി അപ്പോഴും തൊണ്ടയിൽ തന്നെ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്നതുകൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല ശബ്ദം അപ്പോഴും പുറത്തുവന്നിരുന്നില്ല മുഴുവനായും ....!
.
ആ കിടപ്പ് എത്രയായെന്നോർമ്മയില്ലെങ്കിലും അടുത്തുള്ള ബെഡ്ഡുകൾ പലതും കാലിയാകുന്നതും നിറയുന്നതും അയാൾ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു ബോധത്തോടെ തന്നെ . അപ്പോഴേക്കും നഴ്സുമായി അടുത്തെത്തിയ ഡോക്ടർ രോഗവിവരം ചോദിച്ചപ്പോൾ തൊണ്ടയിൽ കുടുങ്ങിയ മാനസമൈന വഴിമാറി നിന്നതിനാൽ കാരണം പറയാൻ പിന്നെയും സമയമെടുക്കുന്നു എന്ന് കണ്ട് ഡോക്ടർ അയാളെ കണ്ണ് തുള്ളിച്ചും, നാക്കു നീട്ടിച്ചും കൈകാലുകൾ നിവർത്തി മടക്കിച്ചും സ്വയം പരിശോധന തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു ...!
.
പ്രത്യക്ഷത്തിൽ മറ്റ് രോഗമൊന്നും കാണാതെ അയാളേക്കാൾ വിഷമിച്ച ഡോക്ടർ പ്രഷർ നോക്കാൻ കൈക്കു ചുറ്റിക്കെട്ടി പമ്പുചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയതും പ്രഷർ പമ്പ് നേരെ മേൽക്കൂരയിൽ തട്ടി തിരിച്ചു വന്നിരുന്നപ്പോൾ ഡോക്ടർക്ക് പ്രഷർ കൂടിയോ എന്ന് അയാൾ പേടിച്ചു പോയത് സത്യം . ടെസ്റ്റുകൾ നോക്കി നോക്കി ഡോക്ടറും നഴ്സും തളർന്നപ്പോൾ അയാൾ തന്നെ അവരെ സമാധാനിപ്പിച്ച് അയാളെ അയാൾ തന്നെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യാൻ എഴുതിവാങ്ങി പുറത്തിറങ്ങി ...!
.
വീട്ടിൽ പോകാൻ ആംബുലൻസ് വിളിക്കാൻ വഴിയന്വേഷിക്കുമ്പോഴാണ് തിരിച്ചറിയുന്നത് അയാൾ തനിച്ചാണെന്ന് . വഴിയിലുപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടതാണെന്ന് . കൂടെയുണ്ടാകേണ്ടവർ വന്നിട്ടില്ലെന്ന് . തളർന്നു പോകാതിരിക്കാൻ ആംബുലൻസിന്റെ തന്നെ വാതിലിൽ പിടിച്ച് അകത്തുകയറി കിടക്കുമ്പോൾ ഉറക്കെ ഡ്രൈവറോട് വിളിച്ചുപറയാൻ മാത്രം അയാൾ മറന്നില്ല, ആ നിലവിളി ശബ്ദമിടൂoooo ...!!!
.
സുരേഷ്‌കുമാർ പുഞ്ചയിൽ
.
കടാപ്പുറത്ത് കൂടി മാനസമൈനയും പാടി നടക്കാൻ പോയ അയാൾ കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ ആശുപത്രിയുടെ എമർജൻസി വിഭാഗത്തിലെ ഒബ്സെർവേഷൻ ഡെസ്കിൽ മാനമില്ലാത്ത മേൽക്കൂരയും നോക്കി കണ്ണുതള്ളി കിടക്കുകയായിരുന്നെന്ന് സ്വയമൊന്ന് ഉറപ്പിക്കാൻ രണ്ടുവട്ടം സ്വയം നുള്ളിനോക്കേണ്ടി വന്നു . പാടിവെച്ച മാനസമൈനയുടെ ബാക്കി അപ്പോഴും തൊണ്ടയിൽ തന്നെ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്നതുകൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല ശബ്ദം അപ്പോഴും പുറത്തുവന്നിരുന്നില്ല മുഴുവനായും ....!
.
ആ കിടപ്പ് എത്രയായെന്നോർമ്മയില്ലെങ്കിലും അടുത്തുള്ള ബെഡ്ഡുകൾ പലതും കാലിയാകുന്നതും നിറയുന്നതും അയാൾ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു ബോധത്തോടെ തന്നെ . അപ്പോഴേക്കും നഴ്സുമായി അടുത്തെത്തിയ ഡോക്ടർ രോഗവിവരം ചോദിച്ചപ്പോൾ തൊണ്ടയിൽ കുടുങ്ങിയ മാനസമൈന വഴിമാറി നിന്നതിനാൽ കാരണം പറയാൻ പിന്നെയും സമയമെടുക്കുന്നു എന്ന് കണ്ട് ഡോക്ടർ അയാളെ കണ്ണ് തുള്ളിച്ചും, നാക്കു നീട്ടിച്ചും കൈകാലുകൾ നിവർത്തി മടക്കിച്ചും സ്വയം പരിശോധന തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു ...!
.
പ്രത്യക്ഷത്തിൽ മറ്റ് രോഗമൊന്നും കാണാതെ അയാളേക്കാൾ വിഷമിച്ച ഡോക്ടർ പ്രഷർ നോക്കാൻ കൈക്കു ചുറ്റിക്കെട്ടി പമ്പുചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയതും പ്രഷർ പമ്പ് നേരെ മേൽക്കൂരയിൽ തട്ടി തിരിച്ചു വന്നിരുന്നപ്പോൾ ഡോക്ടർക്ക് പ്രഷർ കൂടിയോ എന്ന് അയാൾ പേടിച്ചു പോയത് സത്യം . ടെസ്റ്റുകൾ നോക്കി നോക്കി ഡോക്ടറും നഴ്സും തളർന്നപ്പോൾ അയാൾ തന്നെ അവരെ സമാധാനിപ്പിച്ച് അയാളെ അയാൾ തന്നെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യാൻ എഴുതിവാങ്ങി പുറത്തിറങ്ങി ...!
.
വീട്ടിൽ പോകാൻ ആംബുലൻസ് വിളിക്കാൻ വഴിയന്വേഷിക്കുമ്പോഴാണ് തിരിച്ചറിയുന്നത് അയാൾ തനിച്ചാണെന്ന് . വഴിയിലുപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടതാണെന്ന് . കൂടെയുണ്ടാകേണ്ടവർ വന്നിട്ടില്ലെന്ന് . തളർന്നു പോകാതിരിക്കാൻ ആംബുലൻസിന്റെ തന്നെ വാതിലിൽ പിടിച്ച് അകത്തുകയറി കിടക്കുമ്പോൾ ഉറക്കെ ഡ്രൈവറോട് വിളിച്ചുപറയാൻ മാത്രം അയാൾ മറന്നില്ല, ആ നിലവിളി ശബ്ദമിടൂoooo ...!!!
.
സുരേഷ്‌കുമാർ പുഞ്ചയിൽ
Subscribe to:
Posts (Atom)