വലിയവരുടെ വലിയ ഭാഷ ...!!!
.
രണ്ടുവാക്കെഴുതി
നാലുപേരറിഞ്ഞ്
ആദരവുനേടുമ്പോൾ
ഞാൻ എന്നിലേക്കൊന്ന്
തിരിഞ്ഞുനോക്കും ....!
.
അപ്പോഴെനിക്കവിടെ
എന്നേക്കാൾ
എനിക്കുമേലെയുള്ള
വലിയവരെ കാണാം ....!
.
പിന്നെ ഞാൻ എന്നെ
അവർക്കൊപ്പമോ
അതിനുമേലെയോ
സ്വയം പ്രതിഷ്ഠിക്കും
എന്നെ തന്നെ മറന്ന് .....!
.
അതിനു ശേഷം
എനിക്ക് പുച്ഛമാണ്
എല്ലാറ്റിനെയും എല്ലാവരെയും
പരിഹാസവും അവജ്ഞയുമാണ്
പ്രകൃതിയോട് പോലും ....!
.
കാരണം,
ഞാൻ വലിയവനെന്ന്
മറ്റുള്ളവർക്ക്
ബോധ്യം വരണമെങ്കിൽ
എന്റെ അസ്തിത്വത്തെ,
എന്റെ ആത്മീയതയെ
മറ്റുള്ളവർക്ക് പരിഹസിക്കാൻ
ഇട്ടുകൊടുത്തേപറ്റൂ ....!
.
പക്ഷെ
അപ്പോഴും ഞാൻ ഓർക്കുന്നില്ല
വെളിച്ചമുണ്ടെങ്കിലേ
നിഴലുമുള്ളൂവെന്ന് ...!!!
.
സുരേഷ്‌കുമാർ പുഞ്ചയിൽ
