ജീവിതത്തിനും മരണത്തിനുമിടക്ക് ....!!!

ജീവിതത്തിനും മരണത്തിനുമിടക്ക് ....!!!
.
ഒരു വലിയ ശ്വാസം അതിന്റെ പകുതിയിൽ കുടുങ്ങി ശ്വാസകോശത്തിനും ഹൃദയത്തിനും അപ്പുറം കടക്കാനാകാത്ത നെഞ്ചിൽത്തന്നെ തങ്ങി തറച്ചുനിൽക്കുന്ന വിങ്ങൽ . ആ വായു പുറത്തേക്കോ അകത്തേക്കോ പോകാനാകാതെ അവിടെത്തന്നെ കിടന്നുള്ള പിടച്ചിൽ . ആ പിടച്ചിലിനപ്പുറം തലച്ചോറിൽ നിന്നും ജീവൻ ഓരോ അണുവായി പതിയെ അരിച്ചിറങ്ങുന്ന വേദന . അതിങ്ങനെ തലയിൽനിന്നും മുഖത്തിലൂടെ കഴുത്തിലൂടെ നെഞ്ചും കടന്നു വയറ്റിലൂടെ കാലുകളിലേക്കിറങ്ങുന്നതിന്റെ ഞെരിച്ചിൽ ...!

നെഞ്ചിൽ പിടഞ്ഞു പൊതിയുന്ന ആ ശ്വാസത്തിന്റെ പകുതി പിന്നെ ശരീരം മൊത്തമായും പടർന്നു കയറുന്നൊരു വിറയലാകുന്നതും ശരീരം തളർന്ന് ഒരു ഭാരമില്ലായ്മയിലേക്ക് വഴുതിപ്പോകുന്നതും തന്റെ സ്വന്തമായ കൈകാലുകൾ തന്റേതല്ലാതാകുന്നതുമായുള്ള തിരിച്ചറിവ് .കൈകാലുകൾ കൂടാതെ ശരീരം തന്നെയും തന്റേതല്ലാതാകുന്ന നിശ്ചലത . ഒരു കുടം നിറയെ വെള്ളം കുടിച്ചുവീർപ്പിച്ച പോലെ വയർവന്നു വീർക്കുന്നതിന്റെ വയ്യായ്മ ...!
.
കണ്ണുകൾ കാണാതാകുന്നതും ചെവികൾ കേൾക്കാതാകുന്നതും നെഞ്ചിൽ തങ്ങിയ ശ്വാസത്തിന് ശേഷം വെളിയിൽ നിന്നുമായി ഒരിറ്റു വായുവിനായി മൂക്ക് എന്നതും വായെന്നതും പറ്റാവുന്നതിന്റെയപ്പുറവും തുറന്നുപിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ച് പരാജയപ്പെടുന്ന നിസ്സഹായത . അതും പറ്റാതെ നവദ്വാരങ്ങളിലൂടെയെങ്കിലും ഒരിറ്റു പ്രാണവായു അകത്തെത്തിക്കാനുള്ള പിടച്ചിൽ . ആരെയെങ്കിലും ഒന്ന് വിളിക്കാൻ നാവൊന്ന് ചലിപ്പിക്കാൻ കഴയാത്തതിന്റെ വെപ്രാളം . തന്റെ നിയന്ത്രണങ്ങളും വിട്ട് താൻ താനല്ലാതാകുന്ന പോലെ ....!
.
ചിന്തകളിലൂടെ, ജനിച്ചുവീണതുമുതൽ തൊട്ടുമുന്നത്തെ നിമിഷം വരെയുള്ള ഒഓരോ അനുനിമിഷവും ഇഴകീറി തന്റെയും തന്നെ കാണുകയും അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരുടെയും കാഴ്ചപ്പാടുകളിലൂടെ തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായി ഫ്രെയിം റ്റു ഫ്രെയിമായി വ്യക്തമായ കാഴ്ചയിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നത് . അതിൽ തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരെയെങ്കിലും ഒരു നിമിഷമൊന്നു ചേർത്തുനിർത്താൻ അവരെ തിരിച്ചൊന്ന് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയുക പോലും ചെയ്യാത്തതിന്റെ നിസ്സഹായതയോടെ ...!
.
ഇരുട്ടും വെളിച്ചവും പുണ്ണ്യവും പാപവും തെറ്റുകളും കുറ്റങ്ങളും സഹൃദങ്ങളും പരിഭവങ്ങളും ആശകളും നിരാശകളും തിരിച്ചറിയുകയും ഇല്ലാതാവുകയും ചെയ്യുന്നതിന്റെ പൂർണ്ണത. ആകാശത്തേക്ക് ഉയർത്തപ്പെടുന്നതുപോലെയോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വലിയ അഗാധമായ കുഴിയിലേക്ക് വീഴപ്പെടുന്നത് പോലെയോ ഉള്ള ഭീകരതകൊപ്പം തന്നിൽ നിന്നും വിട്ടുപോകാനോ പോകാതിരിക്കാനോ ശ്രമിക്കുന്ന ആ ജീവ ശ്വാസത്തിന്റെ എല്ലാ പരിധിയും വിട്ടുള്ള പിടച്ചിലും ....!!!
.
സുരേഷ്‌കുമാർ പുഞ്ചയിൽ