വരികളിലെ അവസാനക്കാരൻ ...!!!

വരികളിലെ അവസാനക്കാരൻ ...!!!
.
പുറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോഴായിരുന്നു പലപ്പോഴും അവൻ ഒന്നാശ്വസിച്ചിരുന്നത് . തനിക്കു പുറകിൽ ഇനിയും ഏറെ പേരുണ്ടല്ലോ എന്നത് അവനെ വീണ്ടും ആ വരിയിൽ നില്ക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു . അല്ലെങ്കിൽ തന്നെയും അവിടെ അങ്ങിനെ കാത്തു നിൽക്കുകയല്ലാതെ മറ്റെന്താണ് അവന്റെ മുന്നിൽ ഒരു വഴിയുണ്ടായിരുന്നത് അപ്പോൾ ...!
.
നനുത്തതെങ്കിലും കീറി തുടങ്ങിയ ആ പഴഞ്ചൻ കുപ്പായത്തിനുള്ളിലൂടെ കടന്നെത്താൻ പാകത്തിൽ അപ്പോഴും തണുപ്പ് പടർന്നു നിൽക്കുന്ന ആ പകൽ ചൂടിൽ അവൻ വിയർക്കാതിരുന്നത് ക്ഷീണം കൊണ്ടല്ലെന്നും തോന്നി . വിയർക്കാനുള്ള വെള്ളം പോലും അപ്പോൾ സത്യത്തിൽ അവന്റെ ശരീരത്തിൽ ഇല്ലാതിരുനന്ത്‌ കൊണ്ട് തന്നെയായിരിക്കണം . എന്നിട്ടും അകത്ത് , കത്തുന്ന വയറുകളുടെ പൊള്ളുന്ന ചൂട് അവനെ ശരിക്കും ഉഷ്ണിപ്പിച്ചിരുന്നു വല്ലാതെ ....!
.
വരി അപ്പോഴും മുന്നിലേക്ക് തന്നെ നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു മെല്ലെയെങ്കിലും . പ്രതീക്ഷയോടെ അവനും . അവനു പുറകിൽ നിന്നും അവന്റെ മുന്നിലേക്ക് തള്ളിക്കയറാൻ ശ്രമിക്കുന്നവരെ തടയാൻ അവൻ പരമാവധി ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു . വേദനകളും കണ്ണീരും, പ്രാക്കുകളും ശാപങ്ങളും ആക്രോശങ്ങളും നിരാശകളുടെ നെടുവീർപ്പുകളും അവൻ അപ്പോഴെല്ലാം ചുറ്റിലും നിന്നും അനുഭവിച്ചറിയുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു, അതിനിടയിൽ ....!
.
തണുപ്പിൽ നിന്നും ചൂടിലേക്കെന്ന പോലെ തിരിച്ചും ചൂടിൽ നിന്നും തണുപ്പിലേക്ക് പകൽ മായുന്നത് തിരിച്ചറിയാൻ തുടങ്ങിയ, അപ്പോഴാണ് അവനെ സമയം ഭീതിതപെടുത്താൻ തുടങ്ങിയതും . ഇനി ഏതാനും വാരകൾ മാത്രം. മുന്നിൽ എണ്ണിയാൽ തീരുന്നതെങ്കിലും ഇനിയും കുറച്ചു പേരും . തനിക്കു മുന്നിലുള്ളവരുടെ വെപ്രാളവും അവരുടെ പ്രതീക്ഷയും തന്നിലേക്കും ആവേശിക്കുനന്തു അവൻ അനുഭവിച്ചു നിന്നു ...!
.
ഇനി രണ്ടു പേരുകൂടി കഴിഞ്ഞാൽ തന്റെ ഊഴം . തനിക്കു കിട്ടാനുള്ള ഈ വീതവുമായി വേണം വേഗം വീട്ടിലെത്താൻ. ഇന്നേക്ക് മാത്രമല്ല, നാളേയ്ക്കും മറ്റെന്നാലേയ്ക്കും വേണ്ടി ഇത് കൂടിയേ തീരു . അവിടെ കാത്തിരിക്കുന്നവരുടെ ജീവനും ജീവിതവും തന്റെ ഈ ഊഴത്തിൽ എണ്ണപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് അവനെ അസ്വസ്ഥനാക്കിയിരുന്നു വല്ലാതെ .....!
.
അപ്പോൾ തന്നെയാണ് അവനുമുന്നിൽ ഘടികാരം അതിന്റെ അധികാരദണ്ഡുമായി നിറഞ്ഞു നിന്നത് . വഴിതടഞ്ഞുകൊണ്ട് അത് തന്റെ ഊഴത്തിന് തൊട്ടു മുന്നിൽ തന്റെ അവസരം തടഞ്ഞു നിന്നപ്പോൾ അവൻ നെറ്റിയിൽ ആദ്യമായി പൊടിഞ്ഞ വിയർപ്പുതുള്ളി മെല്ലെ കൈകൊണ്ട് തൊട്ടെടുത്തു നാക്കിൽ വെച്ചു . എന്നിട്ട്
തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങി , തനിക്കുള്ള അടുത്ത വരികൾ തേടിക്കൊണ്ട് ...!
.
സുരേഷ്‌കുമാർ പുഞ്ചയിൽ