പുതപ്പിനടിയിലെ രാത്രികൾ ...!!!

പുതപ്പിനടിയിലെ രാത്രികൾ ...!!!
.
പുതപ്പ് ദേഹത്തോട് വലിച്ചു ചേർത്ത് ഉള്ളിൽ തന്റെ ദേഹം ചുരുട്ടി കൂട്ടി കട്ടിലിന്റെ അറ്റത്തിനും ചുമരിനുമിടയിൽ പിന്നെയും സ്വയം തിരുകിക്കയറ്റാൻ ശ്രമിച്ച് ഒന്നുറക്കെ കരയാൻ പോലുമാകാതെ എത്രയോ രാത്രികളിൽ കിടന്നിരുന്നത് ഇപ്പോഴും ഓർത്തെടുക്കാൻ പേടിയാണ് . അതെ, ഭയം എന്നതിന്റെ ആദ്യരൂപം ഇരുട്ടിൽ എന്നും തന്റെ ദേഹത്തേക്ക് അരിച്ചെത്തുന്ന ആ കൈവിരലുകൾ തന്നെയായിരുന്നല്ലോ തനിക്കെന്നും .....!
.
കോടമഞ്ഞ് അരിച്ചിറങ്ങുന്ന ഓടുമേഞ്ഞ മേൽക്കൂരയുടെ ആ കുഞ്ഞു വിടവുകൾക്കിടയിലൂടെ ഒരിക്കലെങ്കിലും ആ മഞ്ഞു പോലെ തിരിച്ചു കയറിപ്പോകാൻ പറ്റുമോ എന്ന് ആത്മാർത്ഥമായി ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന ആ രാത്രികൾ ഒരിക്കലും ഓർമ്മിച്ചെടുക്കാൻ ആഗ്രഹമില്ലാത്തവതന്നെ. മാന്യമായ ബന്ധങ്ങളുടെ സംരക്ഷണത്തിൽ അമ്മയും അച്ഛനും തന്നെ ഏൽപ്പിച്ച് അപ്പുറത്തെ മുറിക്കുള്ളിൽ സമാധാനത്തോടെയുറങ്ങുമ്പോൾ താനവിടെ തന്റെ ശരീരത്തെ പുതഞ്ഞുപിടിക്കാൻ വൃധാ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടും ....!
.
ബന്ധങ്ങളുടെ ആഴങ്ങളിൽ തന്നെ അവിശ്വസിക്കുന്ന അമ്മയുടെയും അമ്മൂമ്മയുടെയും മുന്നിൽ നിസ്സഹായതയോടെ നിൽക്കേണ്ടി വന്നപ്പോൾ പിന്നെ മറ്റാരോടും തുറന്നുപറയാനുള്ള തന്റെ മനസ്സിന്റെ ധൈര്യത്തെയുമാണ് അവർ കൊട്ടിയടച്ചത് . സൗഹൃദങ്ങളെ പോലും പിന്നെ പേടിയോടെ മാത്രം നോക്കി, മാറി നിൽക്കേണ്ടി വന്നപ്പോൾ നഷ്ടപ്പെടുന്നത് തന്റെ സ്വപ്നം കാണാനുള്ള മനസ്സുതന്നെയായിരുന്നെന്നു തിരിച്ചറിയുന്നത് പക്ഷെ ഇപ്പോഴും ...!
.
ദൈവങ്ങളോട് പോലും സങ്കടം പങ്കുവയ്ക്കാൻ പേടിച്ചിരുന്നപ്പോൾ താൻ പ്രാർത്ഥിക്കാൻ പോലും മറന്നു പോയിരുന്നു. വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം ആ മാന്യ ദേഹം മരിച്ചുവെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ താൻ കുളിമുറിയിലേക്കോടി കയറി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞത് മാത്രം ആശ്വാസത്തോടെയായിരുന്നു. ആത്മാര്ഥതയോടെയും . പിന്നെയും വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം ഇപ്പോൾ തന്റെ കുടുംബനാഥന്റെ കരസ്പര്ശത്തിനും തനിക്ക് വെളിച്ചം വേണ്ടി വരുന്നതും ആ പേടികൊണ്ടു തന്നെയെന്ന് പക്ഷെ പുറത്തു പറയാനും പേടി തന്നെ. ഒന്നേ ഭാഗ്യമായി കരുതുന്നുള്ളു അപ്പോഴും . ഇനിയും ഭയപ്പെടാൻ തനിക്കൊരു പെൺകുഞ്ഞില്ലാ എന്നത് ....!!!
.
സുരേഷ്‌കുമാർ പുഞ്ചയിൽ
.